Θα χρησιμοποιήσουμε τις μνήμες για να γίνουμε KAΛΥΤΕΡΟΙ

"Ναι, θέλουμε να δώσουμε ένα ωραίο μάθημα ποδοσφαίρου. Γιατί αυτό το παιχνίδι θα είναι για όλους μας ένα πολύ ωραίο παράδειγμα, ένα πολύ ωραίο μάθημα.

Θέλουμε να σεβαστούμε τον αντίπαλο. Θέλουμε να τα δώσουμε όλα για να κερδίσουμε τον αντίπαλο. Θέλουμε οπωσδήποτε τη νίκη. Αλλά μόνο με ποδόσφαιρο.

Ο κόσμος μας γνωρίζει πολύ καλά πώς να ασχολείται με το ποδόσφαιρο. Το έχει αποδείξει πολλές φορές στο Τσάμπιονς Λιγκ ,αλλά και σε άλλες περιπτώσεις. Ξέρει η κερκίδα πώς να παίξει ποδόσφαιρο. Το ίδιο θα κάνουμε και εμείς μέσα στον αγωνιστικό χώρο.

Θα ήταν πολύ ωραίο μετά το παιχνίδι να μιλάμε για ένα καλό αποτέλεσμα, για μία νίκη και για ένα πολύ ωραίο παιχνίδι και όχι για άλλα πράγματα, περιστατικά ή γεγονότα που δεν έχουν καμία σχέση με το ποδόσφαιρο.

Θα χρησιμοποιήσουμε, λοιπόν, τις μνήμες για να γίνουμε καλύτεροι. Για να παίξουμε ένα ωραίο ποδοσφαιρικό παιχνίδι και όχι για να πάρουμε εκδίκηση. Δε μας αρέσει καθόλου η εκδίκηση".

Τα παραπάνω λόγια ανήκουν στον Μίτσελ σε δήλωσή του στο novasports. Ανήκουν δηλαδή σε έναν άνθρωπο που έζησε τα γεγονότα της Τούμπας στον πρόσφατο ημιτελικό από πρώτο χέρι. Και αυτός ο τύπος, σου λέει ότι θα χρησιμοποιήσουμε αυτές τις μνήμες για να γίνουμε ΚΑΛΥΤΕΡΟΙ.

Ας το έχουν στα υπόψιν όσοι θα πάνε στο γήπεδο γυρεύοντας εκδίκηση. Η μόνη "εκδίκηση" είναι αγωνιστική. Νίκη στο γήπεδο και μόνο.

ps. Σ' ευχαριστώ Μίτσελ που κοσμείς τον πάγκο της ομάδας που αγαπώ με τον δικό μου ρομαντικό έως ηλίθιο τρόπο.

Πότε παίζουμε με την Ατλέτικο;

Μετά από καιρό τα λέμε και από εδώ. Βασικά, τι να πούμε; Ο Ολυμπιακός δεν κατέβηκε ΠΟΤΕ στο Βιθέντε Καλντερόν. Να δεχθώ ότι σε ένα βαθμό, οι ποδοσφαιριστές ήταν επηρεασμένοι από την απραξία των 17 ημερών. Σε ένα βαθμό όμως ρε παιδιά. Γιατί το πρόβλημα δεν είναι ότι η ομάδα έπαιξε άσχημα. Το βασικό θέμα (μου) είναι ότι δεν πάλεψε καθόλου. Δεκατέσσερα άψυχα παλικάρια στον αγωνιστικό χώρο. Ακόμα και ο Μίτσελ φαινόταν κουρασμένος στον πάγκο. Πρώτη φορά τέτοια εικόνα.

Πρέπει να γυρίσω πολύ πίσω το χρόνο για θυμηθώ ανάλογη παράδοση άνευ όρων από τον Ολυμπιακό εκτός έδρας σε αγώνα Champions League. Στο καταραμένο ματς στο Τορίνο με τη Γιουβέντους το 2003. Έκτοτε οι ερυθρόλευκοι είχαν χάσει μόλις δύο φορές με τρία γκολ διαφορά. Τον Μάρτιο στο Ολντ Τράφορντ (3-0) όπου μέχρι το τέλος πάλεψαν για το γκολ της πρόκρισης, έχοντας σημαντικές ευκαιρίες. Και τον Μάρτιο του 2008 στο Στάμφορντ Μπριτζ (3-0), όπου σε καμία περίπτωση δεν παρουσίασαν αυτή χθεσινή εικόνα διάλυσης.

Ευθύνες να μοιράσουμε; Προφανώς μοιράζονται σε όλους αυτούς που πήραν και τα συγχαρητήρια για τις νίκες με Ατλέτικο και Γιουβέντους αλλά και την πολύ καλή εμφάνιση στο πρόσφατο ματς στο Τορίνο, παρά την ήττα με 3-2. Έτσι είναι το ποδόσφαιρο. Όλοι κερδίζουν και όλοι χάνουν. Το θέμα όμως είναι πώς χάνουν... Γιατί ο ρεαλιστικός στόχος του Ολυμπιακού εξ' αρχής ήταν η τρίτη θέση σε αυτόν τον όμιλο. Στόχο που τον κρατά στα χέρια του. Δεν έχασε τίποτα από την ήττα στη Μαδρίτη. Μπορεί να χάσει όμως πολλά από τον τρόπο...

Και αυτό θα φανεί μέσα στις επόμενες ημέρες. Με ψυχωμένες εμφανίσεις και νίκες απέναντι στον ΠΑΟΚ (3/12) και την Μάλμε (9/12) στο Καραϊσκάκη, θα έρθουν καλά ποδοσφαιρικά Χριστούγεννα.

O Σπάθας και το συννεφάκι

Σιγά μην έκανα τη χάρη σε όσους διψούσαν για διαδικτυακό αίμα το Σάββατο το βράδυ και πέθαιναν να δουν οποιαδήποτε ποστ για το Αστέρας-Ολυμπιακός για να αρχίσουν το στόλισμα από κάτω. Το ποιος είμαι το ξέρετε. Καλή ώρα με τη φωτογραφία από το ΟΑΚΑ που άδειαζε στον τελικό και το σχόλιο που τη συνόδευε. Και φυσικά δεν θα γράφω τα αυτονόητα όταν μου το "απαιτούν" για να θυμίσω ότι δεν είμαι ελέφαντας.


Από τη διαδικτυακή μου πορεία αυτά τα 5 χρόνια, καταλαβαίνεις ότι ο Σπάθας μου προκάλεσε αμηχανία, αποστροφή, ξενέρωμα και δεν ξέρω εγώ τι άλλο. Αυτός ο ίδιος Σπάθας που στέρησε ένα πρωτάθλημα στον ΠΑΟΚ από τον Παναθηναϊκό στο Βικελίδης, όπως βλέπεις και από τη φωτογραφία που έφτιαξα τότε. Όπου φυσάει ο άνεμος πάει.

Μόνο κακό προκάλεσε στην αισθητική μου. Και μου στέρησε το συναίσθημα της τσαντίλας για τα φετινά χάλια της ομάδας μου σε έναν ακόμα αγώνα μακριά από το Καραϊσκάκη.

Όλα τα άλλα, με τον έναν να οργανώνει αντάρτικα από το ημίχρονο και τον άλλο να μιλά για κωμωδίες είναι υποκρισία. Και στα τέτοια τους φυσικά ο Αστέρας, ο μόνος αδικημένος της υπόθεσης. Ο Σπάθας τους έδωσε την ευκαιρία που έψαχναν. Τον έκαναν και πρώτο θέμα στα δελτία ειδήσεων.

Εγώ τσαντίστηκα το Σάββατο βράδυ. Κάνω την αυτοκριτική μου. Εσύ όμως που κάνεις επίθεση σε κάθε φίλαθλο του Ολυμπιακού, πιστεύοντας ότι η “επανάσταση” γίνεται για την ισονομία, καλά να περάσεις στο συννεφάκι σου.

Καλό μήνα, για unlike περάστε από...

Κατά ένα μεγάλο ποσοστό είμαι υπερήφανος για τον κόσμο που έχει πατήσει like στη σελίδα στο facebook. Όχι για τα "μπράβο ρε παπί", τα "να αγειάσουν τα φτερά σου", τα "axaxaxaxaxaxax" και άλλα παρόμοια που μπορεί να υπάρχουν στα σχόλια. Αλλά για κάποια εμετικά σχόλια τα οποία (ΕΥΤΥΧΩΣ) είναι ελάχιστα.

Τα έχω πει αρκετές φορές, καλό είναι να τα θυμίζω που και που. Αυτή η σελίδα υπάρχει μεν για να λέω την κάθε βλακεία που μου κατέβει, αλλά κυρίως για να επικοινωνούν στα σχόλια μεταξύ τους άτομα που έχουν πάνω κάτω την ίδια φιλοσοφία με μένα για το πώς αντιμετωπίζουμε το ποδόσφαιρο, τον αθλητισμό και γενικότερα τη ζωή.

Άτομα που μπορούν να συζητήσουν πολιτισμένα, που δεν βλέπουν μία νίκη ή μία ήττα σ' ένα παιχνίδι ως το πιο σημαντικό πράγμα της ζωής τους. Άτομα που έχουν την αίσθηση του χιούμορ και πάνω απ' όλα άτομα που δεν κάνουν σχόλια όπως θα δείτε παρακάτω.

Ναι, είμαι Ολυμπιακός. Ναι, η σελίδα έχει αρκετό κόσμο που είναι Ολυμπιακοί. Αλλά δεν είναι σελίδα με νέα του Ολυμπιακού. Είναι δικιά μου (Persona Blog). Και αν δω έναν τραυματισμένο καλό παίκτη να γυρίζει στα γήπεδα με γκολάρα και λίγο μετά ο προπονητής του συνεχίζει το ρεσιτάλ μιζέριας, θα σχολιάσω ότι είναι όαση σε αυτή την ομάδα. Και ας λέγεται αυτή η ομάδα Παναθηναϊκός.

Όσοι λοιπόν θέλετε να γαμάτε μάνες, να μιλάτε για πουτανόπαιδα και να μοιράζεται καρκίνους, αλλού. Υπάρχουν χιλιάδες σελίδες για να ξεράσετε τον διαδικτυακό σας εμετό. Όχι στη δική μου. Ευτυχώς, μόνο ένα τέτοιο σχόλιο είδα κάτω από τον Μπεργκ και αμέσως μπλοκαρίστηκε από τη σελίδα ο χρήστης.

Είναι δύσκολο να είμαι πάνω από τα σχόλια της σελίδας. Ειδικά μετά από αγώνες και στιγμές έντασης. Αλλά κάθε φορά που θα βλέπω τέτοια σχόλια, αμέσως αποκλεισμός. Και ας μείνω με μισό λάικ στη σελίδα.

Το καλύτερο φυσικά να κάνετε οι ίδιοι unlike. Μη με βάζετε και σε κόπο. Είπαμε, υπάρχουν ένα σωρό σελίδες που ταιριάζουν στο προφίλ σας.

ΥΓ: Δεν μπορώ να κρίνω το δικό μου χιούμορ. Αλλά μπορώ να πω ότι πολλές φορές κάτω από ένα δικό μου σχόλιο, απολαμβάνω, κλαίω με δικά σας σχόλια!

Γιατί ρε Ρομπέρτο;

Άλλη μία όμορφη μέρα. Ευρωπαϊκή. Από αυτές που τα τελευταία χρόνια τείνουν να γίνουν συνήθεια. Από αυτές που πριν την εποχή του Βαλβέρδε ήταν συνήθως η εξαίρεση. Να εκτιμάμε λοιπόν αυτό που βλέπουμε, αυτό που έχουμε.

Άλλη μία όμορφη μέρα. Ευρωπαϊκή. Από αυτές που οι αντίπαλοι στην Ελλάδα ντύνονται με τα χρώματα των αντιπάλων του Ολυμπιακού και ονειρεύονται 5άρες και 7άρες. Και τελικά καταλήγουν στο να βλέπουν στη NOVA τα άλλα παιχνίδια, κλείνοντας τη ΝΕΡΙΤ που δείχνει τον Ολυμπιακό.

Άλλη μία όμορφη μέρα. Ευρωπαϊκή. Σαν αυτή που ξεκίνησε να είναι εκείνο το βροχερό βράδυ του Μαρτίου του 1999 στο ΟΑΚΑ. Και τελικά με βρήκε, παιδί, να κλαίω μετά τη λήξη του αγώνα σ' ένα κάθισμα της Θύρας 33. Γιατί να είσαι 13χρονο εκείνο το βράδυ στο ΟΑΚΑ ρε Ρομπέρτο;

ΥΓ: Παράσημο καριέρας για τον Ισπανό η κίνηση του Μπουφόν μετά το τέλος του αγώνα να σπεύσει να του δώσει συγχαρητήρια. Και τρανή απόδειξη ότι ο Ιταλός δεν έγινε σπουδαίος τερματοφύλακας μόνο λόγω ικανοτήτων, αλλά και χαρακτήρα.

Μετά τα Goody's, έφαγαν και στα McDonald's οι παίκτες του Παναθηναϊκού

Η αρχή έγινε με το γεύμα στα Goody's

Χθες άλλαξαν μενού και έφαγαν στα McDonald's.

- Αυτό είναι το νέο Makrisburger.

- Να σας το τυλίξω ή θα το φάτε εδώ; 

 - Εσένα μικρέ πώς σε λένε;

 - Γιαννάκη.

 - Δώρο από το κατάστημα για τη χώνεψη.

Γιατί #eimai_me_ton_ranieri

Κλαύδιε μαζί σου μέχρι το τέλος παικταρά μου. Τρέλανέ τους όλους. Λες και τους έκρυψες το βιογραφικό σου όταν σε έφεραν. Λες και δεν έγραφε ότι τα τελευταία 10 χρόνια ότι έχεις απολυθεί 5 φορές. Με τις αποζημιώσεις που έχεις πάρει να φτάνουν κοντά στα 12.000.000 ευρώ.

Τρέλανέ τους σου λέω. Σου τα πρήζουν για τον Μήτρογλου; Μέσα. Σου τα πρήζουν για τον Κλάους; Μέσα. Θέλουν και Καρέλη από ΠΑΟ; Μέσα. Χώσε και ένα Σαμαρά, παίξε με 4-2-4 και χάσε (και) από τη Βόρεια Ιρλανδία. Εγώ είμαι μαζί σου.

Δεν τρελαινόμουν για τον Σάντος. Αλλά για την Εθνική ήταν ό,τι έπρεπε. Σφικτή άμυνα και νίκη με μισό-μηδέν. Συνεχιστής του έργου-Ρεχάγκελ. Γιατί αυτό παράγει το ελληνικό ποδόσφαιρο. Μας αρέσει, δεν μας αρέσει.

Δεν μας αρέσει και ωθούμε τον Πορτογάλο στην έξοδο; Και θέλουμε επίθεση; Πάρτε επίθεση να έχετε. Με αυτούς που έχετε. Μην γκρινιάζετε για τα αποτελέσματα. Παίρνετε αυτό που θέλετε.

Και στην τελική, what about players?

Σχεδόν ολόκληρη η μουντιαλική ομάδα είναι εκτός. Πραγματικά (λόγω τραυματισμού) ή μεταφορικά (εκτός... ρυθμού). Δεν μπορεί ο Έλληνας παίκτης να τα δίνει όλα μέχρι τις αρχές Ιούλη και μετά από λίγο να ξεκινήσει κανονικά επαγγελματική προπόνηση.

Η Μύκονος είναι ωραία το καλοκαίρι.

Γι' αυτό #eimai_me_ton_ranieri_kai_me_ton_trinkieri

Σ' ευχαριστώ κόουτς και καλή τύχη (μέρος δεύτερον)

Στις δύσκολες στιγμές, στους χωρισμούς, στα διαζύγια είναι που φαίνεται ο χαρακτήρας σου. Όταν σε κυριεύει η οργή, η απογοήτευση, η πίκρα που σε οδήγησαν εκεί. Η στιγμή που το πιο εύκολο πράγμα είναι ο μηδενισμός.

Όχι. Σε αυτή το blog δεν θα βρείτε μηδενισμούς και αφορισμούς. Το έγραψα και στο προηγούμενο post, το έγραψα στο facebook, το γράφω και τώρα: Σ' ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ κόουτς Μπαρτζώκα για ό,τι έδωσες στον Ολυμπιακό.

Ό,τι και να διαβάζω, η γνώμη μου δεν αλλάζει. Δεν γίνεται μονά-ζυγά χαρισμένα σε όσους τον βρίζουν. Δεν γίνεται η ομάδα του Λονδίνου να είναι του Ντούντα και μετά από ένα μήνα στους τελικούς, του Μπαρτζώκα. Δεν γίνεται ο θρίαμβος να είναι των παικτών, η αποτυχία του προπονητή.

Η παραίτηση του κόουτς ήταν σωστή κίνηση. Η ιδανική θα ήταν να μην συνέχιζε το καλοκαίρι. Αλλά η παρουσία του αυτά τα δύο χρόνια στην ομάδα, έχει συνδεθεί και με αυτό το ανεπανάληπτο διήμερο του Λονδίνου.

Κόουτς Σ' ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ που ήσουν βασικό μέλος μιας πορείας που με έκανε να ξανακλάψω και να βγω μια βόλτα στους δρόμους, σαν να ήμουν μικρό παιδί.

Έτσι έχω μάθει από το σπίτι μου. Να ευχαριστώ ανθρώπους οι οποίοι μου έχουν προσφέρει όμορφα συναισθήματα. Ακόμα και αν έπαθα στη συνέχεια ανοσία σε εγχώριες απώλειες τίτλων. Και επιπροσθέτως, έμαθα να μην χτυπάω ανθρώπους που βρίσκονται πεσμένοι στο έδαφος.

Καλή τύχη κόουτς,
RD

Αυτό με χάλασε στο ΟΑΚΑ... (Καλή συνέχεια κόουτς)

Αυτή την ομάδα την έχω στηρίξει όσο δεν πάει. Παίκτες και προπονητή. Και με γραπτά και με διαρκείας και με ό,τι μπορείς να φανταστείς. Είναι ένα μικρό ''ευχαριστώ'' για τα δύο συνεχόμενα ευρωπαϊκά τα οποία τα έχω φυλάξει για πάντα στις πιο όμορφες ολυμπιακές μου αναμνήσεις.

Σχεδόν πάντα όμως υπάρχει ένα γαμημένο "αλλά". Και σε αυτή την περίπτωση δεν μπορείς να το παραβλέψεις. Το παράβλεψες μετά το 0-3 με πλεονέκτημα έδρας απέναντι στον Πεδουλάκη. Έχοντας ηττηθεί νωρίτερα και στον τελικό κυπέλλου (0/2).

Το παράβλεψες μετά την ήττα στο ΟΑΚΑ όταν πήγες με την αυτοπεποίθηση του 23-0. Το παράβλεψες μετά την πίκρα του ΣΕΦ όταν έχασες το πρωτάθλημα από τον προπονητή(;) Αλβέρτη (0/4).

Πώς μπορείς να το παραβλέψεις τώρα; Όχι, δεν είναι η ήττα από τις τσιρλίντερς η οποία έφτασε τους εν Ελλάδι τίτλους επί εποχής Μπαρτζώκα στο 0/5.

Αυτό που με χάλασε είναι ότι δεν με... εκνεύρισε η ήττα. Δεν με πείραξε. Δεν ξενέρωσα. Ούτε για ένα λεπτό. Γιατί όλο αυτό μου φάνηκε γνωστό έργο, με διαφορετικούς απλά πρωταγωνιστές.

Αυτή λοιπόν η ανοσία στην ήττα είναι που με χάλασε. Γι' αυτό πρέπει να αλλάξει κάτι άμεσα.

Δεν ξέρω από τακτικές, από πικ εν ρολ, από όλα αυτά για τα οποία πληρώνεται ένας προπονητής. Δεν μπορώ να τον κρίνω λοιπόν για τα παραπάνω.

Ξέρω όμως ότι αυτή η ομάδα στην Ελλάδα δεν έχει πλέον ψυχολογία, δεν έχει κουράγια ούτε να πάει μέχρι το περίπτερο να δει τα σημερινά πρωτοσέλιδα και να τσιτώσει.

ΥΓ: Λίγο πριν την ολοκλήρωση του κειμένου, ήρθε η είδηση της παραίτησης του Γιώργου Μπαρτζώκα. Νομίζω ότι ήταν η καλύτερη απόφαση για όλους. Σ' ευχαριστώ κόουτς για όσα έδωσες στην ομάδα.

Καλή συνέχεια στην καριέρα σου!

(Από ένα γαύρο προς ένα γαύρο)

Κοίτα από ποιον έχασες

Ωραία να μιλάς για παρασκήνια, για Βασιλακόπουλους, διαιτησίες, ανάδρομους Ερμήδες και δεν ξέρω 'γω τι άλλο...
Αλλά πρέπει να κοιτάς και την πάρτη σου.

Βασικά πρώτα κοιτάς την πάρτη σου. Να τα έχεις καλά με τον εαυτό σου και έπειτα να ασχολείσαι με τα υπόλοιπα.

Ας δουν λοιπόν στον Ολυμπιακό αυτή τη φωτογραφία. Από τους προέδρους και τον προπονητή μέχρι τους παίκτες και τους φροντιστές και όλους όσοι ασχολούνται με τον μπασκετικό Ολυμπιακό.

Ας δουν αυτή τη φωτογραφία. Αν λοιπόν νιώθουν καλά με τον εαυτό τους που έχασαν από τις πράσινες cheerleaders, τότε πάω πάσο.

Αδιαφορώ για το κύπελλο. Καρφάκι δεν μου καίγεται. Η ίδια φώτο θα έμπαινε και ας δεν έβαζε το καλάθι στο τέλος ο Παναθηναϊκός.

Γιατί από μια ομάδα και έναν προπονητή που είναι σχεδόν ίδιοι με πέρσι, περίμενα περισσότερο πάθος, πείσμα και καθαρό μυαλό στο ΟΑΚΑ. Και όχι ακόμα μία τρικυμία σε αυτό το γήπεδο.

"Έχεις AIDS; Συγχαρητήρια! Μπράβο!"

Τη θυμάστε φαντάζομαι τη φίλη μας στην παρουσίαση της φανέλας του Αστέρα Τρίπολης.

Σταμάτα ό,τι κάνεις. Άκου την ατάκα του καλοκαιριού! "Σκέφτομαι φανταστικά" https://t.co/0uElMZkqTW
— Red Duckling (@RedDuckling) July 23, 2014

Πάμε ένα βήμα παρακάτω. Καλλιστεία Κύπρου. Ώρα ερώτησης.

 -Σου ανακοινώνει ένας γνωστός σου ότι έχει ΑΙDS. Ποια η αντίδρασή σου και ποια η στάση σου απέναντί του;

"Καταρχάς θα του έδινα συγχαρητήρια. Μπράβο."

Η παρουσιάστρια προσπαθεί να καταλάβει τι εννοεί. Κάνει και πάλι την ερώτηση πολύ πιο απλά αυτή τη φορά. Η απάντηση;

"Θα τον ενθάρρυνα. Να το ξανακάνει."

"Έχεις AIDS; Συγχαρητήρια Μπράβο. Να το ξανακάνεις". Το βίντεο του φθινοπώρου από τα καλλιστεία Κύπρου https://t.co/nTMyZrkSXv
— Red Duckling (@RedDuckling) October 6, 2014

Καθρέφτη, καθρεφτάκι μου

''Η Ευρώπη είναι ο καθρέφτης των ομάδων''. Πόσες και πόσες φορές δεν το έχεις ακούσει παλαιότερα ως επιχείρημα για το ότι ο Ολυμπιακός δεν αξίζει το πρωτάθλημα στην Ελλάδα.

"Έξω τρώει τα μούτρα του. Ενώ εμείς κάνουμε πορείες''. Φράσεις που τις άκουγες και τις ξαναάκουγες με συνοδείες λέξεων όπως ''πρέσβης'' και ''εκείπουέχωταξιδέψειεγώ.''

Και τώρα έρχεσαι εσύ ρε Δημάτε να χαλάσεις το ευρωπαϊκό αποκούμπι και δικαιολογία για την ελληνική αποτυχία; Γιατί μιλάς για κατρακύλα; Και κίνδυνος παρουσίας εκτός 100άδας; Αφού όλα αυτά τα χρόνια η παράγκα φταίει. Αφού νίκησαν με 3-0 πέρσι. Και θα ήταν από πάνω φέτος αν δεν ήταν ο Τριτσώνης, τα ball-boys και ο ανάδρομος Ερμής.

Θα μου πεις ρε Δημάτε, τι να κάνεις και 'συ. Όλα εδώ υπάρχουν.

Η βαθμολογία αυτή τη στιγμή:
26 Olympiakos Piraeus 56.900
48 PAOK Thessaloniki 37.400
90 Panathinaikos 19.400
123 Aris Thessaloniki 13.900
131 AEK Athens 12.900
143 Asteras Tripolis 10.900
157 Atromitos FC 9.900

Από βολέ του τερματοφύλακα ρε φίλε

Όταν τρως δύο (2) γκολ από βολέ του αντίπαλου τερματοφύλακα (!) δεν δικαιούσε να μιλάς ούτε για πέναλτι, ούτε για τίποτα.

Αυτό το "δύο φθηνά γκολ έφεραν την ήττα - δεν δόθηκε καθαρό πέναλτι'' που έχει τώρα η ΝΕΡΙΤ, ταιριάζει για κυριακάτικη βραδινή εκπομπή του ΣΚΑΪ.

ΥΓ: Αναμενόμενο να ξεσκιστεί η άμυνα. Υπάρχει όμως και σοβαρό πρόβλημα κάπου στο κέντρο της επίθεσης το οποίο μέχρι και στον αγώνα με τη Βέροια φαινόταν ξεκάθαρα...

Ο πολιτικός ογκόλιθος, Μαρία Σταυρινούδη-Σόδη

Μεσημέρι Τετάρτης, αραγμένος σ' ένα καναπέ της σουηδικής εταιρίας ΙΚΕΑ. Το ζάπινγκ βαρεμάρας με στέλνει στην Τατιάνα. Η οποία φιλοξενεί την βουλευτή μας, Μαρία Σταυρινούδη-Σόδη.

Δεν την είχα ακούσει ποτέ να μιλά, οπότε παρέμεινα συντονισμένος για να δω τι έχει να πει ένας άνθρωπος που κρατά μέσω της ψήφος του ένα μέρος του μέλλοντός μας στα χέρια του.

Ξεκίνημα με την προσωπική ζωή, το διαζύγιο. Οκ. Αδιάφορο.

Για να έρθει στη συνέχεια το "Σπούδασα αισθητικός" που συνοδεύτηκε με "το προτιμώ από φαρμακοποιός που είναι σαν να δουλεύει σε σούπερ μάρκετ. Κατεβάζει ασπιρίνες από τα ράφια".

Από το που να το πιάσεις και που να το αφήσεις. Η Τατιάνα προσπαθεί να διασκεδάσει τις εντυπώσεις λέγοντας χιουμοριστικά "πρόσεχε, μπορείς να χάσεις ψήφους με αυτά που λες".

Σωστά. Όλες και όλες 293 πήρε, δεν την παίρνει να χάσει ούτε μία.

ΥΓ: Για τον άλλο τον ογκόλιθο που διαχώρισε το πρωί το ανθρώπινο είδος, τι να σχολιάσεις...

Νίκησε την Μπαρτσελόνα, αλλά...

Σύμφωνα με τη μόδα να κράζουμε τον Ολυμπιακό για τους λίγους Έλληνες, η Παρί Σεν Ζερμέν δεν πρέπει να χαίρεται το 3-2 επί της Μπαρτσελόνα.

Είχε ένα Γάλλο στην ενδεκάδα και αυτός από πατέρα Αγκολέζo και μητέρα Κονγκολέζα.

ΥΓ: Θα μου πει ο δικηγόρος του διαβόλου, ότι οι ξένοι δεν νιώθουν τον κόσμο (βλέπε Περιστέρι). Γι' αυτό όμως υπάρχει ο αρχηγός σε μια ομάδα, να τους πει δύο φωνήεντα. Η' τρία ή τέσσερα. Όσα χρειαστούν τέλος πάντων.

Η' κάποιος που ξέρει που βρίσκεται και ας είναι ξένος.

Αυτό με χάλασε στο Περιστέρι

Δεν είναι φυσικά η ήττα. Μόνο αρρωστημένα μυαλά δεν την έχουν στο λεξιλόγιό τους. Ούτε και η κακή εμφάνιση. Δεν καλοπερνά ο Ολυμπιακός στο Περιστέρι για να πέσω από τα σύννεφα. Έπαιξε άσχημα, έχασε, τέλος.

Αυτό που με χάλασε συνέβη με τη λήξη της αναμέτρησης. Και έχει να κάνει την συμπεριφορά των παικτών απέναντι στον κόσμο.

Η τελευταία φάση του αγώνα έγινε στην εστία του Τζενάμο, πίσω από την οποία βρίσκεται η είσοδος για τα αποδυτήρια. Στην απέναντι εστία, βρίσκεται το πέταλο των φιλοξενούμενων. Εκεί όπου οι φίλαθλοι του Ολυμπιακού τραγουδούσαν από το 1ο λεπτό μέχρι το φινάλε. Και ας ήταν η ομάδα μία ώρα πίσω στο σκορ.

Τραγουδούσαν, έσπρωχναν την ομάδα προς την ισοφάριση. Και δεν αποδοκίμασαν ούτε στιγμή τους παίκτες. Και αυτοί; Με τη λήξη εξαφανίστηκαν πίσω από την εστία του Τσέναμο. Ο δε Μανιάτης, ο αρχηγός, που ήταν στον πάγκο προς την μεριά των οπαδών του Ολυμπιακού, δεν έκανε καμία κίνηση προς τους παίκτες για να γυρίσουν πίσω.

Να έρθουν έστω προς το κέντρο. Να χειροκροτήσουν τους φιλάθλους. Ένα ευχαριστώ για την συμπαράσταση.

Ο κόσμος δεν είναι μόνο όταν έχουμε κέφια να αποθεωθούμε. Φάουλ χθες από τους παίκτες.

Γράφουμε για όταν το ευχαριστιόμαστε, γράφουμε και όταν κάτι μας χαλάει.

To δώρο για κάθε μικρό φίλο του Παναθηναϊκού

Χάθηκα για λίγες ημέρες. Και ως συνήθως χάνω πάντα τα καλύτερα. Ο Παναθηναϊκός κατατρόπωσε τον Ολυμπιακό Βόλου και οι παίκτες του το γιόρτασαν, μαζί με τα γενέθλια του Στιλ στα μπουζούκια Goody's.

Τι μου θύμισαν... Τότε που ήμουν στο γυμνάσιο και γιόρταζα τα γενέθλιά μου και εγώ στα Goody's! Άντε και αν ξαναπάρετε το κύπελλο να το χαρείτε στη Pizza Hut όπως σχολίασε ο αγαπημένος μου Φάνης.

Το θέμα μου όμως δεν είναι τα παραπάνω αλλά τα αντανακλαστικά της Πράσινης. Είσαι μικρός φίλος του Παναθηναϊκού και θες να κάνεις και εσύ τα γενέθλιά σου στα Goody's; Αλλά δεν έχεις τα χρήματα να κεράσεις εκεί τους φίλους σου;

Μην στεναχωριέσαι. Δώρο με τη σημερινή εφημερίδα μαχαιροπήρουνα Goody's!

Kάλεσε τους φίλους σου σπίτι και νιώστε και εσείς σαν παίκτες του Παναθηναϊκού!

Από μικρό, τρελό (και Βόκολο) μαθαίνεις την αλήθεια

Περιοδικά για παράγκες και οράματα. Τηλεοπτικές δίκες με ''αποκαλύψεις''. Σκληρά πρωτοσέλιδα. Τweets. Όσοι έχουν άμεση σχέση με τον Παναθηναϊκό προσπαθούν να καλύψουν τις αδυναμίες της ομάδας πίσω από τον Ολυμπιακό "που βρίσκεται όπου βρίσκεται με δεκανίκια".

Την ίδια ώρα, εγώ προτιμώ να συζητώ (καλή ώρα εδώ) ή να ακούω τι λένε Παναθηναϊκοί που βρίσκονται έξω από την ομάδα. Που βλέπουν ό,τι γίνεται με πράσινη μεν καρδιά αλλά μέχρι εκεί.

Λεωνίδας Βόκολος. Δεν χρειάζεται να σου πω αν είναι ή όχι Παναθηναϊκός. Αν δεις χθες τα αποθεωτικά σχόλια φίλων του τριφυλλιού στην εκπομπή SuperBALL όπου εμφανίστηκε θα καταλάβεις.

"Θεωρητικά ο Ολυμπιακός στην Ελλάδα δεν έχει αντίπαλο. Επειδή μιλάμε όμως για ποδόσφαιρο, ποτέ δεν ξέρεις καθώς έχει πολλές δύσκολες υποχρεώσεις μπροστά του με το Champions League. Tο προβάδισμα όμως το έχει ο Ολυμπιακός. Οποιος λέει το αντίθετο, είναι τρελός".

Αυτά τα είπε ο Λεωνίδας Βόκολος.

"Το στοίχημα για τον Ολυμπιακό ήταν το κατά πόσο o Μίτσελ θα μπορούσε να φτιάξει ένα καλό σύνολο μετά από τόσες μεταγραφές. Αυτό που είδαμε διαψεύδει τους πάντες. Αυτό που είδαμε με την Ατλέτικο ήταν μεγάλη ευρωπαϊκή ομάδα, ήταν εκπληκτικός αγωνιστικά".

Και αυτά.

"Η διαιτησία έχει κάνει βήματα μπροστά, βελτιώνεται και αυτή χρόνο με το χρόνο. Πρέπει να την αφήσουμε να κάνει τη δουλειά της. Δεν πρέπει να την επηρεάζει κανείς".

Αλλά και αυτά.

Κοίτα κάτι πράγματα. Δεν έχει αντίπαλο ο Ολυμπιακός. Τρελός όποιος πει το αντίθετο. Εκπληκτικός αγωνιστικά. Μεγάλη ευρωπαϊκή ομάδα. Και η διαιτησία βελτιώνεται χρόνο με το χρόνο. Βρε Λεωνίδα, μήπως δεν είσαι Παναθηναϊκός;

Ο Παναθηναϊκός των "μικρών" γηραιότερος από τον Ολυμπιακό

Άκουγα στην μετάδοση του ΑΝΤ1 για τους πιτσιρικάδες του Αναστασίου που προσπάθησαν να γυρίσουν το ματς με τη Ντινάμο Μόσχας. Για τα παιδιά που μαζεύουν εμπειρίες.

Ξέρεις αυτή τη νεανική ομάδα που ξεχειλίζει από υγεία (αγαπημένο σλόγκαν) και το μέλλον της ανήκει.

Και έβλεπα στην 11άδα τον Πράνιτς, τον Κοτσόλη, τον Σίλντεφελντ, τον Νάνο, τον Μέντες και κάτι δεν μου κόλλαγε.

Έψαξα τις ηλικίες των 11 που ξεκίνησαν με τους Ρώσους (πηγή από uefa.com)

ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ VS. NTINAMO
Κοτσόλης 35, Τριανταφυλλόπουλος 21, Μέντες 32, Κλωναρίδης 22, Λαγός 22, Ζέκα 26, Καρέλης 22, Νάνο 29. Σίλντεφελντ 29, Ντίνας 24, Πράνιτς 32
Σύνολο: 294 
Μέσος Όρος: 26.7

Δεν τη λες και ομάδα μπέμπηδων, πιτσιρικάδων που κάνουν τα πρώτα τους βήματα. Για να δω όμως τι έγινε και με τον "έμπειρο" Ολυμπιακό στην πρεμιέρα του με τη φιναλίστ του Τσου Λου, Ατλέτικο Μαδρίτης. Γιατί είδα κάτι 20χρονους και 22 χρονους στην 11άδα (πηγή από uefa.com)

ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ VS. ΑΤΛΕΤΙΚΟ
Ρομπέρτο 28, Μανιάτης 27, Μποτία 25, Μιλιβόγιεβιτς 23, Αφελάι 28, Μήτρογλου 26, Τσόρι 33, Κασάμι 22, Ομάρ 22, Αμπιντάλ 35, Μαζουακού 20
Σύνολο: 289
Μέσος Όρος: 26.2 

Wait, what? Ο μέσος όρος της 11άδας των πιτσιρικάδων του Παναθηναϊκού είναι μεγαλύτερος από του Ολυμπιακού; Η' αν προτιμάτε είναι πάνω κάτω ο ίδιος; Ω, ναι.

Γερμανία-Μεξικό, γυναικείο ποδόσφαιρο

17 Αυγούστου 2004. Είναι τέτοια η κάψα μου για να δω από μέσα το νέο Καραϊσκάκης που δεν περιμένω τον αγώνα της Αργεντινής του Αγιάλα, του Ματσεράνο, του Τέβες, του Σαβιόλα και όχι μόνο απέναντι στην Αυστραλία. Το ματς βλέπεις αρχίζει στις 20:30.

Αλλά το πρόγραμμα έχει σέντρα στις 18:00 ανάμεσα σε Γερμανία και Μεξικό για το ολυμπιακό τουρνουά γυναικών. Και φυσικά είμαι μέσα!

Σήμερα συμπληρώθηκαν 10 χρόνια από το πρώτο επίσημο παιχνίδι του Ολυμπιακού στο νέο Γεώργιος Καραϊσκάκης με αντίπαλο την Καλλιθέα. Δεν υπήρχε όμως περίπτωση να περιμένω να πάει Σεπτέμβρης για να βρεθώ στο Ναό.

Ποδόσφαιρο Γυναικών. Πρώτη που φορά που είδα στη ζωή μου ένα τέτοιο αγώνα. Και πιθανότητα τελευταία. Μόνο και μόνο για να πάρω μυρωδιά από το νέο μας σπίτι.