Δεν είχα σκοπό να επανέλθω στη συζήτηση για τον αγώνα με την Λάρισα. Αλλά μετά την ποδοσφαιρική πανδαισία που έζησα χθες το βράδυ μέσα από τον τηλεοπτικό μου δέκτη θα ήθελα να σημειώσω δυο τρία πραγματάκια…
Διάβασα πολλές απόψεις για τον αγώνα της Κυριακής. Πολλές από αυτές υποστηρίζουν ότι ο Ολυμπιακός είναι μεγάλη ομάδα και δεν επιτρέπεται να χάνει! Μάλιστα αυτή την άποψη δεν την άκουσα μόνο από οπαδούς του Ολυμπιακού (που μπορεί και να δικαιολογούνται σε ένα πολύ μικρό βαθμό), αλλά την είδα γραμμένη και στην πρώτη αθλητική εφημερίδα της χώρας από τον Γιώργο Χελάκη: «Ο Ολυμπιακός είναι πολύ μεγάλη ομάδα, που δεν επιτρέπεται να χάνει στο Καραϊσκάκη ακόμα κι όταν κατεβάζει τα δεύτερα, πολύ περισσότερο όταν από την ήττα του μια ομάδα ωφελείται και μια άλλη ζημιώνεται».
Ευτυχώς πριν χάσω το λίγο μυαλό που μου έχει απομείνει, ήρθε χθες το βράδυ η Λίβερπουλ και μας παρέδωσε δωρεάν μαθήματα για το τι σημαίνει να είσαι ΜΕΓΑΛΗ ΟΜΑΔΑ!!
Μεγάλη ομάδα φυσικά και δεν θεωρείται αυτή που …δεν επιτρέπεται να χάσει! Μεγάλη ομάδα είναι αυτή που για να είσαι 100% σίγουρος ότι την έχεις νικήσεις, την έχεις καταβάλει… περιμένεις το τελευταίο σφύριγμα του διαιτητή!!
Οι περισσότεροι είδαμε το χθεσινό ματς σαν ουδέτεροι. Και όσοι είχαμε nova διαλέξαμε να δούμε αυτό το ματς και όχι της Μπαρτσελόνα. Γιατί; Γιατί ήμασταν σίγουροι ότι η πρόκριση δεν είχε τελειώσει παρά το 1-3 του Άνφιλντ!
Δικαιωθήκαμε κιόλας στο πρώτο μισάωρο με το σκορ να είναι 0-2! Αλλά ακόμα και όταν η Τσέλσι κατάφερε στην επανάληψη να ισοφαρίσει μέσα σε 6 λεπτά κανείς μας δεν είχε ξεγράψει την Λίβερπουλ!
Μέχρι το 76’ όπου ο Λάμπαρντ έκανε το 3-2. Εκεί λες δεν μπορεί, τελικά λύγισαν! Πάλεψαν άξια μέχρι το τέλος αλλά λύγισαν! Μέχρι όμως να τελειώσεις την σκέψη σου το σκορ έχει γίνει 3-4!! ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ!!
Άλλο ένα γκολ και πέρασαν! Τελικά το γκολ θα έρθει πάλι από τον Λάμπαρντ και 4-4!! Και πάλι όμως δεν μπορείς να τους ξεγράψεις! Μένει 1 λεπτό συν τις καθυστερήσεις, μα κανείς δεν τους θεωρεί τελειωμένους…
Επιμένουν, πιέζουν! Στο 91’ χάνουν μεγάλη ευκαιρία για το 4-5!! Δύο λεπτά αργότερα ο διαιτητής σφυρίζει και οι οπαδοί της Τσέλσι μπορούν ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ να πανηγυρίσουν την πρόκριση! Μια σπουδαία πρόκριση απέναντι σε έναν αντίπαλο που δεν έλεγε να «πεθάνει»… Απέναντι σε μια πραγματικά ΜΕΓΑΛΗ ΟΜΑΔΑ!!
Ειλικρινά όμως αν δεν το έχεις ζήσει από κοντά, δεν μπορείς να καταλάβεις την απίστευτη αύρα που βγάζει η Λίβερπουλ! Εγώ ήμουν τυχερός και τον Μάη του 2007 την έζησα στον τελικό της Αθήνας. Ακόμα και με το σκορ 2-0 για την Μίλαν και με την εμφάνιση της Λίβερπουλ να είναι μέτρια, ένοιωθες στην ατμόσφαιρα ότι κάτι μαγικό μπορεί να γίνει, κάτι όπως και στον τελικό της Κωνσταντινούπολης. Όταν ήρθε στο 90’ η μείωση σε 2-1, ήσουν σίγουρος ότι θα ερχόταν και η ισοφάριση. Το έβλεπες στα παγωμένα πρόσωπα των Ιταλών φιλάθλων… στη σιωπή τους στα 3 λεπτά των καθυστερήσεων…
Τελικά το 2-2 δεν ήρθε ποτέ… Τι σημασία έχει όμως;; Ο «τρόμος» που έζησαν εκείνα τα λεπτά οι Ιταλοί, ο «τρόμος» που έζησαν χθες οι φίλοι της Τσέλσι… αυτός σε κάνει στα μάτια των αντιπάλων ΜΕΓΑΛΗ ΟΜΑΔΑ!!
Υγ1: Τι αφελής ήμουν όταν έλεγα ότι προκριθήκαμε στο ημίχρονο του αγώνα στο Άνφιλντ; Ο Ριβάλντο είχε σκοράρει και η Λίβερπουλ ήθελε τρία γκολ…
Υγ2: Πριν ένα μήνα τα καμάρια μας είχαν ηττηθεί με 1-3 στην έδρα μας από την …Σεντ Ετιέν. Στη ρεβάνς στην Γαλλία πήγαν για ΤΟΥΡΙΣΜΟ!! Πόσο θα ήθελα να τους έβλεπε να έμπαιναν στο γήπεδο όπως οι παίχτες της Λίβερπουλ χθες το βράδυ…
Υγ3: Για μένα ο Ολυμπιακός δεν έπαιξε σαν μεγάλη ομάδα ούτε στο 1-3 μέσα στη Βρέμη, ούτε στο 1-2 μέσα στη Ρώμη. Ο Ολυμπιακός ήταν ΜΕΓΑΛΗ ΟΜΑΔΑ στην ήττα με 4-2 από την Ρεάλ!! Γιατί ενώ έπαιζε από το 10’ με παίχτη λιγότερο και βρέθηκε 2 φορές πίσω στο σκορ… πάλευε μέχρι τις καθυστερήσεις με νύχια και με δόντια για να μην ηττηθεί! Τελικά λύγισε στο 93’… Βλέποντας όμως τους οπαδούς της Ρεάλ να αποθεώνουν τον Κασίγιας που κράτησε το 3-3 στο σουτ του Ντάρκο, ένοιωσα ότι υποστηρίζω μια ΜΕΓΑΛΗ ΟΜΑΔΑ!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου