Τετάρτη 3 Δεκεμβρίου 2014

Θα χρησιμοποιήσουμε τις μνήμες για να γίνουμε KAΛΥΤΕΡΟΙ

"Ναι, θέλουμε να δώσουμε ένα ωραίο μάθημα ποδοσφαίρου. Γιατί αυτό το παιχνίδι θα είναι για όλους μας ένα πολύ ωραίο παράδειγμα, ένα πολύ ωραίο μάθημα.

Θέλουμε να σεβαστούμε τον αντίπαλο. Θέλουμε να τα δώσουμε όλα για να κερδίσουμε τον αντίπαλο. Θέλουμε οπωσδήποτε τη νίκη. Αλλά μόνο με ποδόσφαιρο.

Ο κόσμος μας γνωρίζει πολύ καλά πώς να ασχολείται με το ποδόσφαιρο. Το έχει αποδείξει πολλές φορές στο Τσάμπιονς Λιγκ ,αλλά και σε άλλες περιπτώσεις. Ξέρει η κερκίδα πώς να παίξει ποδόσφαιρο. Το ίδιο θα κάνουμε και εμείς μέσα στον αγωνιστικό χώρο.

Θα ήταν πολύ ωραίο μετά το παιχνίδι να μιλάμε για ένα καλό αποτέλεσμα, για μία νίκη και για ένα πολύ ωραίο παιχνίδι και όχι για άλλα πράγματα, περιστατικά ή γεγονότα που δεν έχουν καμία σχέση με το ποδόσφαιρο.

Θα χρησιμοποιήσουμε, λοιπόν, τις μνήμες για να γίνουμε καλύτεροι. Για να παίξουμε ένα ωραίο ποδοσφαιρικό παιχνίδι και όχι για να πάρουμε εκδίκηση. Δε μας αρέσει καθόλου η εκδίκηση".

Τα παραπάνω λόγια ανήκουν στον Μίτσελ σε δήλωσή του στο novasports. Ανήκουν δηλαδή σε έναν άνθρωπο που έζησε τα γεγονότα της Τούμπας στον πρόσφατο ημιτελικό από πρώτο χέρι. Και αυτός ο τύπος, σου λέει ότι θα χρησιμοποιήσουμε αυτές τις μνήμες για να γίνουμε ΚΑΛΥΤΕΡΟΙ.

Ας το έχουν στα υπόψιν όσοι θα πάνε στο γήπεδο γυρεύοντας εκδίκηση. Η μόνη "εκδίκηση" είναι αγωνιστική. Νίκη στο γήπεδο και μόνο.

ps. Σ' ευχαριστώ Μίτσελ που κοσμείς τον πάγκο της ομάδας που αγαπώ με τον δικό μου ρομαντικό έως ηλίθιο τρόπο.

Πέμπτη 27 Νοεμβρίου 2014

Πότε παίζουμε με την Ατλέτικο;


Μετά από καιρό τα λέμε και από εδώ. Βασικά, τι να πούμε; Ο Ολυμπιακός δεν κατέβηκε ΠΟΤΕ στο Βιθέντε Καλντερόν. Να δεχθώ ότι σε ένα βαθμό, οι ποδοσφαιριστές ήταν επηρεασμένοι από την απραξία των 17 ημερών. Σε ένα βαθμό όμως ρε παιδιά. Γιατί το πρόβλημα δεν είναι ότι η ομάδα έπαιξε άσχημα. Το βασικό θέμα (μου) είναι ότι δεν πάλεψε καθόλου. Δεκατέσσερα άψυχα παλικάρια στον αγωνιστικό χώρο. Ακόμα και ο Μίτσελ φαινόταν κουρασμένος στον πάγκο. Πρώτη φορά τέτοια εικόνα.

Πρέπει να γυρίσω πολύ πίσω το χρόνο για θυμηθώ ανάλογη παράδοση άνευ όρων από τον Ολυμπιακό εκτός έδρας σε αγώνα Champions League. Στο καταραμένο ματς στο Τορίνο με τη Γιουβέντους το 2003. Έκτοτε οι ερυθρόλευκοι είχαν χάσει μόλις δύο φορές με τρία γκολ διαφορά. Τον Μάρτιο στο Ολντ Τράφορντ (3-0) όπου μέχρι το τέλος πάλεψαν για το γκολ της πρόκρισης, έχοντας σημαντικές ευκαιρίες. Και τον Μάρτιο του 2008 στο Στάμφορντ Μπριτζ (3-0), όπου σε καμία περίπτωση δεν παρουσίασαν αυτή χθεσινή εικόνα διάλυσης.

Ευθύνες να μοιράσουμε; Προφανώς μοιράζονται σε όλους αυτούς που πήραν και τα συγχαρητήρια για τις νίκες με Ατλέτικο και Γιουβέντους αλλά και την πολύ καλή εμφάνιση στο πρόσφατο ματς στο Τορίνο, παρά την ήττα με 3-2. Έτσι είναι το ποδόσφαιρο. Όλοι κερδίζουν και όλοι χάνουν. Το θέμα όμως είναι πώς χάνουν... Γιατί ο ρεαλιστικός στόχος του Ολυμπιακού εξ' αρχής ήταν η τρίτη θέση σε αυτόν τον όμιλο. Στόχο που τον κρατά στα χέρια του. Δεν έχασε τίποτα από την ήττα στη Μαδρίτη. Μπορεί να χάσει όμως πολλά από τον τρόπο...

Και αυτό θα φανεί μέσα στις επόμενες ημέρες. Με ψυχωμένες εμφανίσεις και νίκες απέναντι στον ΠΑΟΚ (3/12) και την Μάλμε (9/12) στο Καραϊσκάκη, θα έρθουν καλά ποδοσφαιρικά Χριστούγεννα.

Δευτέρα 3 Νοεμβρίου 2014

O Σπάθας και το συννεφάκι

Σιγά μην έκανα τη χάρη σε όσους διψούσαν για διαδικτυακό αίμα το Σάββατο το βράδυ και πέθαιναν να δουν οποιαδήποτε ποστ για το Αστέρας-Ολυμπιακός για να αρχίσουν το στόλισμα από κάτω. Το ποιος είμαι το ξέρετε. Καλή ώρα με τη φωτογραφία από το ΟΑΚΑ που άδειαζε στον τελικό και το σχόλιο που τη συνόδευε. Και φυσικά δεν θα γράφω τα αυτονόητα όταν μου το "απαιτούν" για να θυμίσω ότι δεν είμαι ελέφαντας.


Από τη διαδικτυακή μου πορεία αυτά τα 5 χρόνια, καταλαβαίνεις ότι ο Σπάθας μου προκάλεσε αμηχανία, αποστροφή, ξενέρωμα και δεν ξέρω εγώ τι άλλο. Αυτός ο ίδιος Σπάθας που στέρησε ένα πρωτάθλημα στον ΠΑΟΚ από τον Παναθηναϊκό στο Βικελίδης, όπως βλέπεις και από τη φωτογραφία που έφτιαξα τότε. Όπου φυσάει ο άνεμος πάει.

Μόνο κακό προκάλεσε στην αισθητική μου. Και μου στέρησε το συναίσθημα της τσαντίλας για τα φετινά χάλια της ομάδας μου σε έναν ακόμα αγώνα μακριά από το Καραϊσκάκη.

Όλα τα άλλα, με τον έναν να οργανώνει αντάρτικα από το ημίχρονο και τον άλλο να μιλά για κωμωδίες είναι υποκρισία. Και στα τέτοια τους φυσικά ο Αστέρας, ο μόνος αδικημένος της υπόθεσης. Ο Σπάθας τους έδωσε την ευκαιρία που έψαχναν. Τον έκαναν και πρώτο θέμα στα δελτία ειδήσεων.

Εγώ τσαντίστηκα το Σάββατο βράδυ. Κάνω την αυτοκριτική μου. Εσύ όμως που κάνεις επίθεση σε κάθε φίλαθλο του Ολυμπιακού, πιστεύοντας ότι η “επανάσταση” γίνεται για την ισονομία, καλά να περάσεις στο συννεφάκι σου.

Σάββατο 1 Νοεμβρίου 2014

Καλό μήνα, για unlike περάστε από...

Κατά ένα μεγάλο ποσοστό είμαι υπερήφανος για τον κόσμο που έχει πατήσει like στη σελίδα στο facebook. Όχι για τα "μπράβο ρε παπί", τα "να αγειάσουν τα φτερά σου", τα "axaxaxaxaxaxax" και άλλα παρόμοια που μπορεί να υπάρχουν στα σχόλια. Αλλά για κάποια εμετικά σχόλια τα οποία (ΕΥΤΥΧΩΣ) είναι ελάχιστα.

Τα έχω πει αρκετές φορές, καλό είναι να τα θυμίζω που και που. Αυτή η σελίδα υπάρχει μεν για να λέω την κάθε βλακεία που μου κατέβει, αλλά κυρίως για να επικοινωνούν στα σχόλια μεταξύ τους άτομα που έχουν πάνω κάτω την ίδια φιλοσοφία με μένα για το πώς αντιμετωπίζουμε το ποδόσφαιρο, τον αθλητισμό και γενικότερα τη ζωή.

Άτομα που μπορούν να συζητήσουν πολιτισμένα, που δεν βλέπουν μία νίκη ή μία ήττα σ' ένα παιχνίδι ως το πιο σημαντικό πράγμα της ζωής τους. Άτομα που έχουν την αίσθηση του χιούμορ και πάνω απ' όλα άτομα που δεν κάνουν σχόλια όπως θα δείτε παρακάτω.

Ναι, είμαι Ολυμπιακός. Ναι, η σελίδα έχει αρκετό κόσμο που είναι Ολυμπιακοί. Αλλά δεν είναι σελίδα με νέα του Ολυμπιακού. Είναι δικιά μου (Persona Blog). Και αν δω έναν τραυματισμένο καλό παίκτη να γυρίζει στα γήπεδα με γκολάρα και λίγο μετά ο προπονητής του συνεχίζει το ρεσιτάλ μιζέριας, θα σχολιάσω ότι είναι όαση σε αυτή την ομάδα. Και ας λέγεται αυτή η ομάδα Παναθηναϊκός.

Όσοι λοιπόν θέλετε να γαμάτε μάνες, να μιλάτε για πουτανόπαιδα και να μοιράζεται καρκίνους, αλλού. Υπάρχουν χιλιάδες σελίδες για να ξεράσετε τον διαδικτυακό σας εμετό. Όχι στη δική μου. Ευτυχώς, μόνο ένα τέτοιο σχόλιο είδα κάτω από τον Μπεργκ και αμέσως μπλοκαρίστηκε από τη σελίδα ο χρήστης.

Είναι δύσκολο να είμαι πάνω από τα σχόλια της σελίδας. Ειδικά μετά από αγώνες και στιγμές έντασης. Αλλά κάθε φορά που θα βλέπω τέτοια σχόλια, αμέσως αποκλεισμός. Και ας μείνω με μισό λάικ στη σελίδα.

Το καλύτερο φυσικά να κάνετε οι ίδιοι unlike. Μη με βάζετε και σε κόπο. Είπαμε, υπάρχουν ένα σωρό σελίδες που ταιριάζουν στο προφίλ σας.

ΥΓ: Δεν μπορώ να κρίνω το δικό μου χιούμορ. Αλλά μπορώ να πω ότι πολλές φορές κάτω από ένα δικό μου σχόλιο, απολαμβάνω, κλαίω με δικά σας σχόλια!

Πέμπτη 23 Οκτωβρίου 2014

Γιατί ρε Ρομπέρτο;

Άλλη μία όμορφη μέρα. Ευρωπαϊκή. Από αυτές που τα τελευταία χρόνια τείνουν να γίνουν συνήθεια. Από αυτές που πριν την εποχή του Βαλβέρδε ήταν συνήθως η εξαίρεση. Να εκτιμάμε λοιπόν αυτό που βλέπουμε, αυτό που έχουμε.

Άλλη μία όμορφη μέρα. Ευρωπαϊκή. Από αυτές που οι αντίπαλοι στην Ελλάδα ντύνονται με τα χρώματα των αντιπάλων του Ολυμπιακού και ονειρεύονται 5άρες και 7άρες. Και τελικά καταλήγουν στο να βλέπουν στη NOVA τα άλλα παιχνίδια, κλείνοντας τη ΝΕΡΙΤ που δείχνει τον Ολυμπιακό.

Άλλη μία όμορφη μέρα. Ευρωπαϊκή. Σαν αυτή που ξεκίνησε να είναι εκείνο το βροχερό βράδυ του Μαρτίου του 1999 στο ΟΑΚΑ. Και τελικά με βρήκε, παιδί, να κλαίω μετά τη λήξη του αγώνα σ' ένα κάθισμα της Θύρας 33. Γιατί να είσαι 13χρονο εκείνο το βράδυ στο ΟΑΚΑ ρε Ρομπέρτο;

ΥΓ: Παράσημο καριέρας για τον Ισπανό η κίνηση του Μπουφόν μετά το τέλος του αγώνα να σπεύσει να του δώσει συγχαρητήρια. Και τρανή απόδειξη ότι ο Ιταλός δεν έγινε σπουδαίος τερματοφύλακας μόνο λόγω ικανοτήτων, αλλά και χαρακτήρα.

Δευτέρα 20 Οκτωβρίου 2014

Μετά τα Goody's, έφαγαν και στα McDonald's οι παίκτες του Παναθηναϊκού


Η αρχή έγινε με το γεύμα στα Goody's
Χθες άλλαξαν μενού και έφαγαν στα McDonald's.


- Αυτό είναι το νέο Makrisburger.



- Να σας το τυλίξω ή θα το φάτε εδώ; 



 - Εσένα μικρέ πώς σε λένε;



 - Γιαννάκη.



 - Δώρο από το κατάστημα για τη χώνεψη.

Τετάρτη 15 Οκτωβρίου 2014

Γιατί #eimai_me_ton_ranieri

Κλαύδιε μαζί σου μέχρι το τέλος παικταρά μου. Τρέλανέ τους όλους. Λες και τους έκρυψες το βιογραφικό σου όταν σε έφεραν. Λες και δεν έγραφε ότι τα τελευταία 10 χρόνια ότι έχεις απολυθεί 5 φορές. Με τις αποζημιώσεις που έχεις πάρει να φτάνουν κοντά στα 12.000.000 ευρώ.

Τρέλανέ τους σου λέω. Σου τα πρήζουν για τον Μήτρογλου; Μέσα. Σου τα πρήζουν για τον Κλάους; Μέσα. Θέλουν και Καρέλη από ΠΑΟ; Μέσα. Χώσε και ένα Σαμαρά, παίξε με 4-2-4 και χάσε (και) από τη Βόρεια Ιρλανδία. Εγώ είμαι μαζί σου.

Δεν τρελαινόμουν για τον Σάντος. Αλλά για την Εθνική ήταν ό,τι έπρεπε. Σφικτή άμυνα και νίκη με μισό-μηδέν. Συνεχιστής του έργου-Ρεχάγκελ. Γιατί αυτό παράγει το ελληνικό ποδόσφαιρο. Μας αρέσει, δεν μας αρέσει.

Δεν μας αρέσει και ωθούμε τον Πορτογάλο στην έξοδο; Και θέλουμε επίθεση; Πάρτε επίθεση να έχετε. Με αυτούς που έχετε. Μην γκρινιάζετε για τα αποτελέσματα. Παίρνετε αυτό που θέλετε.

Και στην τελική, what about players?

Σχεδόν ολόκληρη η μουντιαλική ομάδα είναι εκτός. Πραγματικά (λόγω τραυματισμού) ή μεταφορικά (εκτός... ρυθμού). Δεν μπορεί ο Έλληνας παίκτης να τα δίνει όλα μέχρι τις αρχές Ιούλη και μετά από λίγο να ξεκινήσει κανονικά επαγγελματική προπόνηση.

Η Μύκονος είναι ωραία το καλοκαίρι.



Γι' αυτό #eimai_me_ton_ranieri_kai_me_ton_trinkieri

Παρασκευή 10 Οκτωβρίου 2014

Σ' ευχαριστώ κόουτς και καλή τύχη (μέρος δεύτερον)

Στις δύσκολες στιγμές, στους χωρισμούς, στα διαζύγια είναι που φαίνεται ο χαρακτήρας σου. Όταν σε κυριεύει η οργή, η απογοήτευση, η πίκρα που σε οδήγησαν εκεί. Η στιγμή που το πιο εύκολο πράγμα είναι ο μηδενισμός.

Όχι. Σε αυτή το blog δεν θα βρείτε μηδενισμούς και αφορισμούς. Το έγραψα και στο προηγούμενο post, το έγραψα στο facebook, το γράφω και τώρα: Σ' ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ κόουτς Μπαρτζώκα για ό,τι έδωσες στον Ολυμπιακό.

Ό,τι και να διαβάζω, η γνώμη μου δεν αλλάζει. Δεν γίνεται μονά-ζυγά χαρισμένα σε όσους τον βρίζουν. Δεν γίνεται η ομάδα του Λονδίνου να είναι του Ντούντα και μετά από ένα μήνα στους τελικούς, του Μπαρτζώκα. Δεν γίνεται ο θρίαμβος να είναι των παικτών, η αποτυχία του προπονητή.

Η παραίτηση του κόουτς ήταν σωστή κίνηση. Η ιδανική θα ήταν να μην συνέχιζε το καλοκαίρι. Αλλά η παρουσία του αυτά τα δύο χρόνια στην ομάδα, έχει συνδεθεί και με αυτό το ανεπανάληπτο διήμερο του Λονδίνου.

Κόουτς Σ' ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ που ήσουν βασικό μέλος μιας πορείας που με έκανε να ξανακλάψω και να βγω μια βόλτα στους δρόμους, σαν να ήμουν μικρό παιδί.

Έτσι έχω μάθει από το σπίτι μου. Να ευχαριστώ ανθρώπους οι οποίοι μου έχουν προσφέρει όμορφα συναισθήματα. Ακόμα και αν έπαθα στη συνέχεια ανοσία σε εγχώριες απώλειες τίτλων. Και επιπροσθέτως, έμαθα να μην χτυπάω ανθρώπους που βρίσκονται πεσμένοι στο έδαφος.

Καλή τύχη κόουτς,
RD

Αυτό με χάλασε στο ΟΑΚΑ... (Καλή συνέχεια κόουτς)

Αυτή την ομάδα την έχω στηρίξει όσο δεν πάει. Παίκτες και προπονητή. Και με γραπτά και με διαρκείας και με ό,τι μπορείς να φανταστείς. Είναι ένα μικρό ''ευχαριστώ'' για τα δύο συνεχόμενα ευρωπαϊκά τα οποία τα έχω φυλάξει για πάντα στις πιο όμορφες ολυμπιακές μου αναμνήσεις.

Σχεδόν πάντα όμως υπάρχει ένα γαμημένο "αλλά". Και σε αυτή την περίπτωση δεν μπορείς να το παραβλέψεις. Το παράβλεψες μετά το 0-3 με πλεονέκτημα έδρας απέναντι στον Πεδουλάκη. Έχοντας ηττηθεί νωρίτερα και στον τελικό κυπέλλου (0/2).

Το παράβλεψες μετά την ήττα στο ΟΑΚΑ όταν πήγες με την αυτοπεποίθηση του 23-0. Το παράβλεψες μετά την πίκρα του ΣΕΦ όταν έχασες το πρωτάθλημα από τον προπονητή(;) Αλβέρτη (0/4).

Πώς μπορείς να το παραβλέψεις τώρα; Όχι, δεν είναι η ήττα από τις τσιρλίντερς η οποία έφτασε τους εν Ελλάδι τίτλους επί εποχής Μπαρτζώκα στο 0/5.

Αυτό που με χάλασε είναι ότι δεν με... εκνεύρισε η ήττα. Δεν με πείραξε. Δεν ξενέρωσα. Ούτε για ένα λεπτό. Γιατί όλο αυτό μου φάνηκε γνωστό έργο, με διαφορετικούς απλά πρωταγωνιστές.

Αυτή λοιπόν η ανοσία στην ήττα είναι που με χάλασε. Γι' αυτό πρέπει να αλλάξει κάτι άμεσα.

Δεν ξέρω από τακτικές, από πικ εν ρολ, από όλα αυτά για τα οποία πληρώνεται ένας προπονητής. Δεν μπορώ να τον κρίνω λοιπόν για τα παραπάνω.

Ξέρω όμως ότι αυτή η ομάδα στην Ελλάδα δεν έχει πλέον ψυχολογία, δεν έχει κουράγια ούτε να πάει μέχρι το περίπτερο να δει τα σημερινά πρωτοσέλιδα και να τσιτώσει.

ΥΓ: Λίγο πριν την ολοκλήρωση του κειμένου, ήρθε η είδηση της παραίτησης του Γιώργου Μπαρτζώκα. Νομίζω ότι ήταν η καλύτερη απόφαση για όλους. Σ' ευχαριστώ κόουτς για όσα έδωσες στην ομάδα.

Καλή συνέχεια στην καριέρα σου!

(Από ένα γαύρο προς ένα γαύρο)

Πέμπτη 9 Οκτωβρίου 2014

Κοίτα από ποιον έχασες

Ωραία να μιλάς για παρασκήνια, για Βασιλακόπουλους, διαιτησίες, ανάδρομους Ερμήδες και δεν ξέρω 'γω τι άλλο...
Αλλά πρέπει να κοιτάς και την πάρτη σου.

Βασικά πρώτα κοιτάς την πάρτη σου. Να τα έχεις καλά με τον εαυτό σου και έπειτα να ασχολείσαι με τα υπόλοιπα.

Ας δουν λοιπόν στον Ολυμπιακό αυτή τη φωτογραφία. Από τους προέδρους και τον προπονητή μέχρι τους παίκτες και τους φροντιστές και όλους όσοι ασχολούνται με τον μπασκετικό Ολυμπιακό.

Ας δουν αυτή τη φωτογραφία. Αν λοιπόν νιώθουν καλά με τον εαυτό τους που έχασαν από τις πράσινες cheerleaders, τότε πάω πάσο.

Αδιαφορώ για το κύπελλο. Καρφάκι δεν μου καίγεται. Η ίδια φώτο θα έμπαινε και ας δεν έβαζε το καλάθι στο τέλος ο Παναθηναϊκός.

Γιατί από μια ομάδα και έναν προπονητή που είναι σχεδόν ίδιοι με πέρσι, περίμενα περισσότερο πάθος, πείσμα και καθαρό μυαλό στο ΟΑΚΑ. Και όχι ακόμα μία τρικυμία σε αυτό το γήπεδο.

Δευτέρα 6 Οκτωβρίου 2014

"Έχεις AIDS; Συγχαρητήρια! Μπράβο!"

Τη θυμάστε φαντάζομαι τη φίλη μας στην παρουσίαση της φανέλας του Αστέρα Τρίπολης.

Πάμε ένα βήμα παρακάτω. Καλλιστεία Κύπρου. Ώρα ερώτησης.

 -Σου ανακοινώνει ένας γνωστός σου ότι έχει ΑΙDS. Ποια η αντίδρασή σου και ποια η στάση σου απέναντί του;

"Καταρχάς θα του έδινα συγχαρητήρια. Μπράβο."

Η παρουσιάστρια προσπαθεί να καταλάβει τι εννοεί. Κάνει και πάλι την ερώτηση πολύ πιο απλά αυτή τη φορά. Η απάντηση;

"Θα τον ενθάρρυνα. Να το ξανακάνει."

Σάββατο 4 Οκτωβρίου 2014

Καθρέφτη, καθρεφτάκι μου

''Η Ευρώπη είναι ο καθρέφτης των ομάδων''. Πόσες και πόσες φορές δεν το έχεις ακούσει παλαιότερα ως επιχείρημα για το ότι ο Ολυμπιακός δεν αξίζει το πρωτάθλημα στην Ελλάδα.

"Έξω τρώει τα μούτρα του. Ενώ εμείς κάνουμε πορείες''. Φράσεις που τις άκουγες και τις ξαναάκουγες με συνοδείες λέξεων όπως ''πρέσβης'' και ''εκείπουέχωταξιδέψειεγώ.''

Και τώρα έρχεσαι εσύ ρε Δημάτε να χαλάσεις το ευρωπαϊκό αποκούμπι και δικαιολογία για την ελληνική αποτυχία; Γιατί μιλάς για κατρακύλα; Και κίνδυνος παρουσίας εκτός 100άδας; Αφού όλα αυτά τα χρόνια η παράγκα φταίει. Αφού νίκησαν με 3-0 πέρσι. Και θα ήταν από πάνω φέτος αν δεν ήταν ο Τριτσώνης, τα ball-boys και ο ανάδρομος Ερμής.

Θα μου πεις ρε Δημάτε, τι να κάνεις και 'συ. Όλα εδώ υπάρχουν.

Η βαθμολογία αυτή τη στιγμή:
26 Olympiakos Piraeus 56.900
48 PAOK Thessaloniki 37.400
90 Panathinaikos 19.400
123 Aris Thessaloniki 13.900
131 AEK Athens 12.900
143 Asteras Tripolis 10.900
157 Atromitos FC 9.900

Τετάρτη 1 Οκτωβρίου 2014

Από βολέ του τερματοφύλακα ρε φίλε

Όταν τρως δύο (2) γκολ από βολέ του αντίπαλου τερματοφύλακα (!) δεν δικαιούσε να μιλάς ούτε για πέναλτι, ούτε για τίποτα.

Αυτό το "δύο φθηνά γκολ έφεραν την ήττα - δεν δόθηκε καθαρό πέναλτι'' που έχει τώρα η ΝΕΡΙΤ, ταιριάζει για κυριακάτικη βραδινή εκπομπή του ΣΚΑΪ.

ΥΓ: Αναμενόμενο να ξεσκιστεί η άμυνα. Υπάρχει όμως και σοβαρό πρόβλημα κάπου στο κέντρο της επίθεσης το οποίο μέχρι και στον αγώνα με τη Βέροια φαινόταν ξεκάθαρα...

Ο πολιτικός ογκόλιθος, Μαρία Σταυρινούδη-Σόδη

Μεσημέρι Τετάρτης, αραγμένος σ' ένα καναπέ της σουηδικής εταιρίας ΙΚΕΑ. Το ζάπινγκ βαρεμάρας με στέλνει στην Τατιάνα. Η οποία φιλοξενεί την βουλευτή μας, Μαρία Σταυρινούδη-Σόδη.

Δεν την είχα ακούσει ποτέ να μιλά, οπότε παρέμεινα συντονισμένος για να δω τι έχει να πει ένας άνθρωπος που κρατά μέσω της ψήφος του ένα μέρος του μέλλοντός μας στα χέρια του.

Ξεκίνημα με την προσωπική ζωή, το διαζύγιο. Οκ. Αδιάφορο.

Για να έρθει στη συνέχεια το "Σπούδασα αισθητικός" που συνοδεύτηκε με "το προτιμώ από φαρμακοποιός που είναι σαν να δουλεύει σε σούπερ μάρκετ. Κατεβάζει ασπιρίνες από τα ράφια".

Από το που να το πιάσεις και που να το αφήσεις. Η Τατιάνα προσπαθεί να διασκεδάσει τις εντυπώσεις λέγοντας χιουμοριστικά "πρόσεχε, μπορείς να χάσεις ψήφους με αυτά που λες".

Σωστά. Όλες και όλες 293 πήρε, δεν την παίρνει να χάσει ούτε μία.

ΥΓ: Για τον άλλο τον ογκόλιθο που διαχώρισε το πρωί το ανθρώπινο είδος, τι να σχολιάσεις...

Νίκησε την Μπαρτσελόνα, αλλά...

Σύμφωνα με τη μόδα να κράζουμε τον Ολυμπιακό για τους λίγους Έλληνες, η Παρί Σεν Ζερμέν δεν πρέπει να χαίρεται το 3-2 επί της Μπαρτσελόνα.

Είχε ένα Γάλλο στην ενδεκάδα και αυτός από πατέρα Αγκολέζo και μητέρα Κονγκολέζα.

ΥΓ: Θα μου πει ο δικηγόρος του διαβόλου, ότι οι ξένοι δεν νιώθουν τον κόσμο (βλέπε Περιστέρι). Γι' αυτό όμως υπάρχει ο αρχηγός σε μια ομάδα, να τους πει δύο φωνήεντα. Η' τρία ή τέσσερα. Όσα χρειαστούν τέλος πάντων.

Η' κάποιος που ξέρει που βρίσκεται και ας είναι ξένος.

Κυριακή 28 Σεπτεμβρίου 2014

Αυτό με χάλασε στο Περιστέρι

Δεν είναι φυσικά η ήττα. Μόνο αρρωστημένα μυαλά δεν την έχουν στο λεξιλόγιό τους. Ούτε και η κακή εμφάνιση. Δεν καλοπερνά ο Ολυμπιακός στο Περιστέρι για να πέσω από τα σύννεφα. Έπαιξε άσχημα, έχασε, τέλος.

Αυτό που με χάλασε συνέβη με τη λήξη της αναμέτρησης. Και έχει να κάνει την συμπεριφορά των παικτών απέναντι στον κόσμο.

Η τελευταία φάση του αγώνα έγινε στην εστία του Τζενάμο, πίσω από την οποία βρίσκεται η είσοδος για τα αποδυτήρια. Στην απέναντι εστία, βρίσκεται το πέταλο των φιλοξενούμενων. Εκεί όπου οι φίλαθλοι του Ολυμπιακού τραγουδούσαν από το 1ο λεπτό μέχρι το φινάλε. Και ας ήταν η ομάδα μία ώρα πίσω στο σκορ.

Τραγουδούσαν, έσπρωχναν την ομάδα προς την ισοφάριση. Και δεν αποδοκίμασαν ούτε στιγμή τους παίκτες. Και αυτοί; Με τη λήξη εξαφανίστηκαν πίσω από την εστία του Τσέναμο. Ο δε Μανιάτης, ο αρχηγός, που ήταν στον πάγκο προς την μεριά των οπαδών του Ολυμπιακού, δεν έκανε καμία κίνηση προς τους παίκτες για να γυρίσουν πίσω.

Να έρθουν έστω προς το κέντρο. Να χειροκροτήσουν τους φιλάθλους. Ένα ευχαριστώ για την συμπαράσταση.

Ο κόσμος δεν είναι μόνο όταν έχουμε κέφια να αποθεωθούμε. Φάουλ χθες από τους παίκτες.

Γράφουμε για όταν το ευχαριστιόμαστε, γράφουμε και όταν κάτι μας χαλάει.

Σάββατο 27 Σεπτεμβρίου 2014

To δώρο για κάθε μικρό φίλο του Παναθηναϊκού

Χάθηκα για λίγες ημέρες. Και ως συνήθως χάνω πάντα τα καλύτερα. Ο Παναθηναϊκός κατατρόπωσε τον Ολυμπιακό Βόλου και οι παίκτες του το γιόρτασαν, μαζί με τα γενέθλια του Στιλ στα μπουζούκια Goody's.


Τι μου θύμισαν... Τότε που ήμουν στο γυμνάσιο και γιόρταζα τα γενέθλιά μου και εγώ στα Goody's! Άντε και αν ξαναπάρετε το κύπελλο να το χαρείτε στη Pizza Hut όπως σχολίασε ο αγαπημένος μου Φάνης.

Το θέμα μου όμως δεν είναι τα παραπάνω αλλά τα αντανακλαστικά της Πράσινης. Είσαι μικρός φίλος του Παναθηναϊκού και θες να κάνεις και εσύ τα γενέθλιά σου στα Goody's; Αλλά δεν έχεις τα χρήματα να κεράσεις εκεί τους φίλους σου;

Μην στεναχωριέσαι. Δώρο με τη σημερινή εφημερίδα μαχαιροπήρουνα Goody's!

Kάλεσε τους φίλους σου σπίτι και νιώστε και εσείς σαν παίκτες του Παναθηναϊκού!

Δευτέρα 22 Σεπτεμβρίου 2014

Από μικρό, τρελό (και Βόκολο) μαθαίνεις την αλήθεια

Περιοδικά για παράγκες και οράματα. Τηλεοπτικές δίκες με ''αποκαλύψεις''. Σκληρά πρωτοσέλιδα. Τweets. Όσοι έχουν άμεση σχέση με τον Παναθηναϊκό προσπαθούν να καλύψουν τις αδυναμίες της ομάδας πίσω από τον Ολυμπιακό "που βρίσκεται όπου βρίσκεται με δεκανίκια".

Την ίδια ώρα, εγώ προτιμώ να συζητώ (καλή ώρα εδώ) ή να ακούω τι λένε Παναθηναϊκοί που βρίσκονται έξω από την ομάδα. Που βλέπουν ό,τι γίνεται με πράσινη μεν καρδιά αλλά μέχρι εκεί.

Λεωνίδας Βόκολος. Δεν χρειάζεται να σου πω αν είναι ή όχι Παναθηναϊκός. Αν δεις χθες τα αποθεωτικά σχόλια φίλων του τριφυλλιού στην εκπομπή SuperBALL όπου εμφανίστηκε θα καταλάβεις.

"Θεωρητικά ο Ολυμπιακός στην Ελλάδα δεν έχει αντίπαλο. Επειδή μιλάμε όμως για ποδόσφαιρο, ποτέ δεν ξέρεις καθώς έχει πολλές δύσκολες υποχρεώσεις μπροστά του με το Champions League. Tο προβάδισμα όμως το έχει ο Ολυμπιακός. Οποιος λέει το αντίθετο, είναι τρελός".

Αυτά τα είπε ο Λεωνίδας Βόκολος.

"Το στοίχημα για τον Ολυμπιακό ήταν το κατά πόσο o Μίτσελ θα μπορούσε να φτιάξει ένα καλό σύνολο μετά από τόσες μεταγραφές. Αυτό που είδαμε διαψεύδει τους πάντες. Αυτό που είδαμε με την Ατλέτικο ήταν μεγάλη ευρωπαϊκή ομάδα, ήταν εκπληκτικός αγωνιστικά".

Και αυτά.

"Η διαιτησία έχει κάνει βήματα μπροστά, βελτιώνεται και αυτή χρόνο με το χρόνο. Πρέπει να την αφήσουμε να κάνει τη δουλειά της. Δεν πρέπει να την επηρεάζει κανείς".

Αλλά και αυτά.

Κοίτα κάτι πράγματα. Δεν έχει αντίπαλο ο Ολυμπιακός. Τρελός όποιος πει το αντίθετο. Εκπληκτικός αγωνιστικά. Μεγάλη ευρωπαϊκή ομάδα. Και η διαιτησία βελτιώνεται χρόνο με το χρόνο. Βρε Λεωνίδα, μήπως δεν είσαι Παναθηναϊκός;

Σάββατο 20 Σεπτεμβρίου 2014

Ο Παναθηναϊκός των "μικρών" γηραιότερος από τον Ολυμπιακό

Άκουγα στην μετάδοση του ΑΝΤ1 για τους πιτσιρικάδες του Αναστασίου που προσπάθησαν να γυρίσουν το ματς με τη Ντινάμο Μόσχας. Για τα παιδιά που μαζεύουν εμπειρίες.

Ξέρεις αυτή τη νεανική ομάδα που ξεχειλίζει από υγεία (αγαπημένο σλόγκαν) και το μέλλον της ανήκει.

Και έβλεπα στην 11άδα τον Πράνιτς, τον Κοτσόλη, τον Σίλντεφελντ, τον Νάνο, τον Μέντες και κάτι δεν μου κόλλαγε.

Έψαξα τις ηλικίες των 11 που ξεκίνησαν με τους Ρώσους (πηγή από uefa.com)

ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ VS. NTINAMO
Κοτσόλης 35, Τριανταφυλλόπουλος 21, Μέντες 32, Κλωναρίδης 22, Λαγός 22, Ζέκα 26, Καρέλης 22, Νάνο 29. Σίλντεφελντ 29, Ντίνας 24, Πράνιτς 32
Σύνολο: 294 
Μέσος Όρος: 26.7

Δεν τη λες και ομάδα μπέμπηδων, πιτσιρικάδων που κάνουν τα πρώτα τους βήματα. Για να δω όμως τι έγινε και με τον "έμπειρο" Ολυμπιακό στην πρεμιέρα του με τη φιναλίστ του Τσου Λου, Ατλέτικο Μαδρίτης. Γιατί είδα κάτι 20χρονους και 22 χρονους στην 11άδα (πηγή από uefa.com)

ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ VS. ΑΤΛΕΤΙΚΟ
Ρομπέρτο 28, Μανιάτης 27, Μποτία 25, Μιλιβόγιεβιτς 23, Αφελάι 28, Μήτρογλου 26, Τσόρι 33, Κασάμι 22, Ομάρ 22, Αμπιντάλ 35, Μαζουακού 20
Σύνολο: 289
Μέσος Όρος: 26.2 

Wait, what? Ο μέσος όρος της 11άδας των πιτσιρικάδων του Παναθηναϊκού είναι μεγαλύτερος από του Ολυμπιακού; Η' αν προτιμάτε είναι πάνω κάτω ο ίδιος; Ω, ναι.

Παρασκευή 19 Σεπτεμβρίου 2014

Γερμανία-Μεξικό, γυναικείο ποδόσφαιρο

17 Αυγούστου 2004. Είναι τέτοια η κάψα μου για να δω από μέσα το νέο Καραϊσκάκης που δεν περιμένω τον αγώνα της Αργεντινής του Αγιάλα, του Ματσεράνο, του Τέβες, του Σαβιόλα και όχι μόνο απέναντι στην Αυστραλία. Το ματς βλέπεις αρχίζει στις 20:30.

Αλλά το πρόγραμμα έχει σέντρα στις 18:00 ανάμεσα σε Γερμανία και Μεξικό για το ολυμπιακό τουρνουά γυναικών. Και φυσικά είμαι μέσα!

Σήμερα συμπληρώθηκαν 10 χρόνια από το πρώτο επίσημο παιχνίδι του Ολυμπιακού στο νέο Γεώργιος Καραϊσκάκης με αντίπαλο την Καλλιθέα. Δεν υπήρχε όμως περίπτωση να περιμένω να πάει Σεπτέμβρης για να βρεθώ στο Ναό.

Ποδόσφαιρο Γυναικών. Πρώτη που φορά που είδα στη ζωή μου ένα τέτοιο αγώνα. Και πιθανότητα τελευταία. Μόνο και μόνο για να πάρω μυρωδιά από το νέο μας σπίτι.

Τετάρτη 17 Σεπτεμβρίου 2014

Η εξομολόγηση ενός αυθεντικού Παναθηναϊκού

Να κάτσω να ασχοληθώ αυτή τη στιγμή με την ''Πω-πω μια Ατλέτικο'' της Κυριακής η οποία ήρθε χθες "να γλεντήσει τον θίασο" αλλά σήμερα έγινε από Μαδρίτης, Κερατσινίου; Προτιμώ να ακούσω τι λέει ένας ΑΛΗΘΙΝΟΣ ΚΑΙ ΑΥΘΕΝΤΙΚΟΣ ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ.

Έχω την τιμή να γνωρίζω έναν Παναθηναϊκό που το όνομά του και η ιστορία του στην ομάδα δεν μπορεί να μπει στη ζυγαριά με κανένα εξώφυλλο ή οπισθόφυλλο οπαδικής εφημερίδας. Ένας αξιόλογος άνθρωπος, αυθεντικός τύπος που απολαμβάνεις να μιλάς μαζί του για μπάλα.

Με βλέπει λοιπόν σήμερα και με πλησιάζει. Τον κοιτάω, του χαμογελάω και περιμένω όλος αυτιά την ατάκα του... Ζω για το σχόλιό του.

''Κόντεψα να πεθάνω χθες από τον φθόνο μου. Ανθρώπινο, ειλικρινές συναίσθημα. 'Όταν εσύ είσαι το ανέκδοτο του Europa και αυτοί παίζουν όπως εσύ έπαιζες παλιά... Νοιώθω φρικτά''.

Αυτό σημαίνει άρρωστος (με την καλή έννοια) οπαδός. Δεν είναι υποχρεωμένος να χαρεί με την ευρωπαϊκή επιτυχία του αιώνιου αντιπάλου επειδή είναι ελληνική ομάδα. Αυτά είναι αστεία. Ούτε όμως βγάζει απίστευτο κόμπλεξ.

Παραδέχεται το τι πέτυχε ο αντίπαλός του μέσα από τα συναισθήματά του. Και δεν τα κρύβει. Και πιστέψτε με. Για να νιώθει έτσι αυτός ο άνθρωπος που έχει ζήσει σε όλο του το μεγαλείο τον Panathinaikos, όντως κάτι σπουδαίο έκανε χθες ο Olympiacos.

Το ευχαριστήθηκα ρε παιδί μου!

Πω, πω, πω, πω γκρίνια. Απάλευτη για την πρώτη επαφή με το facebook μετά από 15 ημέρες. Τι να πω, εμένα μου αρκεί να βλέπω τον Ολυμπιακό να παίζει καλά άσχετα με το ποιος παίζει σε αυτόν. Α, και την Μαρίνα να μεταφράζει. Αυτά.



Αυτό ήταν το σχόλιό μου όταν γύρισα από τις διακοπές και είδα τον κακό χαμό επειδή μετά την πώληση του Σάμαρη του Μανωλά και του Χολέμπας, δόθηκε ο Αβραάμ και ο Σαβιόλα και το Καραϊσκάκη και το πούλμαν και δεν ξέρω εγώ τι άλλο.

Γκρίνια, φασαρία, απογοήτευση. Πάει ο Ολυμπιακός, καταστράφηκε! Που θα πάμε στο Τσου Λου με τους Μποτίες, τους Ελαμπντατέτοιους και τους Μαζουάκες; Ήδη χάσαμε βαθμούς στο Αγρίνιο ρε!

Και εγώ ο καψερός ουσιαστικά έλεγα ότι δεν γίνεται να κρίνεις μία ομάδα τον Αύγουστο. Υπομονή ρε παιδιά. Υπομονή να δούμε τι ομάδα φτιάχνει ο Μίτσελ. Και αν είναι καλή ομάδα, αδιαφορώ για την εθνικότητα των παικτών. Δεν είμαι υπάλληλος στα σύνορα για να ελέγχω διαβατήρια.

Αν μπορεί ο Μαζουακού να ανεβοκατεβαίνει όλη την πλευρά σε όλο τον αγώνα, χαλάλι του όπου και αν γεννήθηκε. Το ίδιο και για εκείνον τον Ελαμπ..., Ομάρ. Τι με ενδιαφέρει τι γλώσσα μιλάει αυτός ο Μιλιβόγεβιτς αν σε έναν αγώνα κάνει 17 χιλιόμετρα. Η' αν ο Κασάμι βγει ένας υπερβελτιωμένος Στολτίδαρος χωρίς να κατάγεται από τη χώρα του Στολτίδαρου.

Το μόνο που θέλω είναι να βλέπω τον Θρύλο να μπαίνει στα ευρωπαϊκά παιχνίδια και να παίζει στα ίσια τις κορυφαίες ομάδες. Το ξεκίνησε με τον Βαλβέρδε, το συνεχίζει με τον Μίτσελ.

Γιατί αν κάποιος μου πει ότι τώρα δεν φουσκώνει από υπερηφάνεια μετά από τη νίκη επί αυτής της Ατλέτικο επειδή στην 11άδα υπήρχαν 2 Έλληνες τότε ας αναλάβει τον λογαριασμό του τουίτερ του Αλαφούζου.

ΥΓ: Τίποτα δεν τελείωσε φυσικά στον όμιλο. Ακόμα είναι δύσκολο να περάσει ο Ολυμπιακός. Και ούτε εξασφάλισε καμία τρίτη θέση. Ο δρόμος είναι μακρύς. Απλά σήμερα το ευχαριστήθηκα ρε παιδί μου!

ΥΓ2: Είμαι προφήτης. Είπα ότι θα τη νικήσουμε την Ατλέτικο από τις 13 Αυγούστου. Πριν κληρωθούμε μαζί της.

Τρίτη 16 Σεπτεμβρίου 2014

Καναπές day

Έχουμε σε πράσινο.

Έχουμε σε κίτρινο και μαύρο.


Έχουμε και σε σκέτο μαύρο.

Με την αγορά καναπέ (οποιουδήποτε χρώματος) δώρο το παρακάτω ξυπνητήρι για να βάλεις υπενθύμιση ότι απόψε στις 21:45 γίνεσαι Ατλέτικο.


Δευτέρα 15 Σεπτεμβρίου 2014

Ταινία στο χόλιγουντ η ΑΕΚ (έχει ήδη γίνει)

Αγαπημένη συνήθεια να γελάω με τις υπερβολές στους τίτλους των αθλητικών εφημερίδων. Και των αντικειμενικών (λέμε τώρα) και των οπαδικών (όλων των χρωμάτων).

Υπερβολές είδα ουκ ολίγες το Σαββατοκύριακο που πέρασε. Αλλά νομίζω ότι η Ώρα ξεπέρασε τον εαυτό της.

Βλέπεις τον τίτλο και καταλαβαίνεις ότι η ΑΕΚ θα γυριστεί ταινία στο Χόλιγουντ! Όχι;

Όχι. Ξέθαψε κάποιον ατζένη Μπότο (ποιος Ραϊόλα γατάκια) ο οποίος δήλωσε ότι αυτά που γίνονται στην ΑΕΚ είναι για να γυριστούν ταινία στο Χόλιγουντ.

Βέβαια η ΑΕΚ έχει γίνει ήδη ταινία. Δύο ταινίες μάλιστα και μία σειρά!

Έίχα κάνει την αποκάλυψη μετά το 6-0 στον Red Planet. Ας θυμηθούμε την σ-έξι Ένωση.

Έχω την αίσθηση την... 



Επιστροφή με ταξί
 


Χαβάη πέντε(;) - 0

Κυριακή 14 Σεπτεμβρίου 2014

Βall Boys - Παναθηναϊκός 1-0

Αυτή η μορφή βρέθηκε στην αναμέτρηση της Καλλονής με τον Παναθηναϊκό. Αυτή η μορφή φταίει που έχασε το τριφύλλι. Και τα υπόλοιπα ball boys.

Σόρι Αναστασίου, δεν το είπες αυτό σήμερα αλλά ήμουν διακοπές μετά το τέλος του αγώνα με τον Λεβαδειακό στην καυτή του έδρα, το ΟΑΚΑ.

ΥΓ: Ο διαιτητής έδειξε 6 λεπτά καθυστερήσεις. Βέβαια. Καθυστερήσεις μέχρι να βάλει γκολ ο Ολυμπιακός.

ΥΓ2: Μας έφτασε στη βαθμολογία η Καλλονή. Βαγγέλη πούλα, φύγε.

ΥΓ3: Ο Γκέι μπήκε στην ομάδα στην κυριολεξία από το παράθυρο. Το είπε μόλις τώρα ο Ιάκωβος. Φαντάζομαι τον Αμερικανό να αδιαφορεί για την πόρτα του προπονητικού κέντρου της ομάδας. Να του λένε ''από εδώ έλα ρε Γκέι" αλλά αυτός να σκαρφαλώνει για να μπει από το παράθυρο.

Σάββατο 13 Σεπτεμβρίου 2014

Που να πάει η Σερβία μωρέ με τον Τεόντοσιτς Vol. II

Να πάει, λέω εγώ τώρα, εκεί που της στέρησαν οι διαιτητές πριν 4 χρόνια στην Τουρκία. Τότε που ο Τουντσερί, πριν σημειώσει το νικητήριο καλάθι για την Τουρκία (83-82), είχε πατήσει καθαρά τη γραμμή. Με έναν εκ των ρέφερι να έχει όλο το οπτικό πεδίο μπροστά του.

Με τέσσερα χρόνια λοιπόν καθυστέρηση θα διεξαχθεί αύριο τελικός Παγκοσμίου Κυπέλλου ανάμεσα στις Ηνωμένες Πολιτείες και τη Σερβία. Με τη δεύτερη να έχει στη σύνθεσή της αυτόν μωρέ, τον δεν κάνει για μεγάλα παιχνίδια. Αυτόν:




Ομολογώ ότι είχα επηρεασθεί με την κριτική που δεχόταν ο Μίλος από τους "ειδικούς", γι' αυτό και όταν έφυγε από τον Ολυμπιακό, δεν τον θεώρησα απώλεια. Εννοείται ότι είχε και έχει και αυτός τους δαίμονές του, όπως κάθε μεγάλος παίκτης.

Σκέψου όμως να ήταν Έλληνας και να είχε οδηγήσει την Εθνική μια ανάσα από τον τελικό του παγκόσμιου το 2010, ανάσα που την στέρησαν οι διαιτητές, και στον τελικό του 2014. Βέβαια θα μου πεις ότι οι "ειδικοί" είναι αυτοί που έδιωξαν από τη γαλανόλευκη τον... "Υπνάουσκας".

Δείτε λοιπόν σήμερα για δεύτερη σερί χρονιά να διεκδικεί μετάλλιο ο Καζλάουσκας. Και αύριο τον Μίλος να απολαμβάνει τη συμμετοχή στον τελικό με τους NBAers.

Πέμπτη 11 Σεπτεμβρίου 2014

Πρώτη ημέρα στο σχολείο

Τα περισσότερα παιδάκια περίμεναν να δουν τον Βαγγέλη. Αυτός ήταν ο πιο πλούσιος στο σχολείο, γι' αυτό και είχαν την περιέργεια να δουν τηn καινούρια του σάκα, τη νέα του κασετίνα, τα μολύβια του και τις γομολάστιχες. Πράγματι ο Βαγγέλης ήρθε ανανεωμένος, αλλά τα πράγματα που είχε φέρει μαζί του δεν γέμιζαν το μάτι στα άλλα παιδιά.

Μια σάκα από τη Νορβηγία, μια κασετίνα από το Τόγκο, κάτι αρμένικα μολύβια και γομολάστιχες από μια άγνωστη ισπανική μάρκα. Ένας ελβετικός σουγιάς τους έκανε μόνο εντύπωση. Και ότι είχε ξανά μαζί του το παπί που είχε πουλήσει σε κάτι Άγγλους τον Γενάρη.

Ο Βαγγέλης ωστόσο ήταν σίγουρος ότι όλα θα πάνε καλά μέσα στη σχολική χρονιά και τους ζητούσε να περιμένουν να δουν πώς γράφουν τα μολύβια στην πράξη πριν τα κρίνουν. Πέρσι άλλωστε είχε πάρει ένα αργεντίνικο μολύβι με καλό όνομα το οποίο δεν έγραφε καλά και το άφησε φέτος να το πάρουν κάτι παιδιά από την Ιταλία.

Εκεί πούλησε σ' ένα πολύ καλό κολέγιο, συγκεκριμένα της Ρώμης, και το αγαπημένο του θρανίο. Ενώ έστειλε δανεικές κάποιες γομολάστιχες σε σχολεία της Κρήτης.

Ο Γιαννάκης και φέτος ήρθε με τα ίδια ρούχα. Βλέπεις, οι γονείς του πριν μερικά χρόνια έκαναν φοβερές σπατάλες. Αγόρασαν μέχρι και μια πανάκριβη φούστα από τη Γαλλία που τη φόραγε ο Πατέρας του. Έτσι δεν είχε λεφτά ούτε για ρούχα, ούτε για τσάντα, για τίποτα πέρα από μια ξύστρα-Μπούρμπος.

Φυσικά ήρθε και με το ίδιο κινητό που του είχαν πάρει όταν πήγε πρώτη φορά στο σχολείο. Αυτό το κινητό είναι πλέον αργό και έτσι ο Γιαννάκης δυσκολεύεται να μπει για να γράψει στο twitter. Γι' αυτό και τα tweets του είναι πια ελάχιστα.

Οι φήμες θέλουν τον Γιαννάκη να προσπάθησε να έρθει στο σχολείο από τον περίφημο δρόμο με τ' αστέρια που έρχεται ο Βαγγέλης. Αλλά είδε κάτι παιδάκια από τη Λιέγη να περπατάνε εκεί, φοβήθηκε και γύρισε πίσω. Να σημειωθεί ότι ενώ τον κατηγορεί ότι στέλνει σε σχολεία της Ελλάδας δανεικές ξύστρες, ο ίδιος γέμισε με αυτό τον τρόπο σχολεία στο Βόλο.

Ο Γιαννάκης λοιπόν ζηλεύει πολύ τον Βαγγέλη που είναι πρώτος και κάθε χρόνια γκρινιάζει στους καθηγητές και τους λέει ότι δεν είναι καλό παιδί. Και προσπαθεί να βρει νέες παρέες για να μπορέσουν να τον ρίξουν από την προεδρία της τάξης. Φέτος μάλιστα ήρθε στο σχολείο αγκαλιά με τον Ιβάν.

Ο Ιβάν έφτασε πριν δύο χρόνια στο σχολείο από τη Ρωσία. Έβαλε στόχο και αυτός να ανατρέψει τον Βαγγέλη και άρχισε να λέει στα παιδιά ότι θα φέρει μια παγκοσμίου φήμης τσάντα από τη Βραζιλία και την καλύτερη κασετίνα από τη Βουλγαρία.

Τελικά δεν πήρε τίποτε απ' όλα αυτά και ήρθε φέτος στο σχολείο μ' έναν Άγγελο ο οποίος έλεγε σε όλα τα παιδιά ότι μόνο αν το θέλει η Παναγιά θα περάσουν την τάξη.

Έξω από το σχολείο εμφανίστηκε και φέτος ο Δημητράκης. Την ώρα του Αγιασμού είχε πλησιάσει τα κάγκελα και φώναζε "Ερχόμαστε, ερχόμαστε". Μάλιστα έκανε και τον θόρυβο που κάνει όταν βρυχάται μία Τίγρης.

Ο Δημητράκης είναι και αυτός πλούσιος αλλά τόσα χρόνια δεν ερχόταν στο σχολείο. Προτίμησε να εκμεταλλευτεί ένα κανονισμό που αναφέρει πως όταν μείνεις δύο χρονιές σε μικρότερη τάξη θα επιστρέψεις στο σχολείο χωρίς να πληρώσεις δίδακτρα.

Καλή σχολική χρονιά!

Τετάρτη 10 Σεπτεμβρίου 2014

Που να πάει η Σερβία μωρέ με τον Τεόντοσιτς

Οι ''ειδικοί'' είχαν στείλει την Ελλάδα ήδη πάνω στη Βραζιλία. Ποια Σερβία μωρέ τώρα με τον Τεόντοσιτς τον ανισόρροπο. Στα κρίσιμα θα κάνει τα τρελά του και θα περάσουμε χαλαρά.

 Χαλαρά πέρασε η Σερβία την Ελλάδα (+18). Ακόμα πιο χαλαρά τη Βραζιλία (+28). Και κάπως έτσι είναι στα ημιτελικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Αρρώστια Μίλος.

Update: O Ρούντι στον ημιτελικό!

Η κουβέντα Μελισσανίδη-Μαρινάκη για το νέο iPhone

Βαγγέλη ερχόμαστε.



Ελάτε.




Μη γελάς! Ερχόμαστε και με το νέο iPhone που δεν υπάρχει στην Ελλάδα. Ούτε εσύ το έχεις.



Μπράβο σου. Και πώς λέγεται αυτό το κινητό;




iPhone 6


 Μηδέν!






Τρίτη 9 Σεπτεμβρίου 2014

To follow ενός πρωταθλητή Ευρώπης

Μου αρέσει αυτή η επιστροφή/πέρασμα/δεν ξέρω ακόμα τι είναι από το πρώτο μου blog. Βασικά από το blog μου γιατί τα υπέροχα χρόνια στον Red Planet ήταν... στήλη. Νιώθω ότι εδώ μπορώ να μοιραστώ οτιδήποτε και ας μην έχουν πίσω τους το κοινό της μεγαλύτερης ιστοσελίδας για τον Ολυμπιακό.

Καλή ώρα να γράψω τώρα γι' αυτό που μου συνέβη. Και ας το διαβάσουν λιγότερα άτομα. Ποτέ δεν έζησα για τα κλικς και τα λάικς. Όσοι με παρακολουθούν από το ξεκίνημα, το ξέρουν πολύ καλά.

Με κούρασα όμως, πάμε στο ψητό. Μάλλον στο χρυσό.

Έπεσα προχθές στη ΝΕΡΙΤ στο δεύτερο ημίχρονο του τελικού με την Πορτογαλία. Για ένα περίεργο λόγο, έχω ''δεθεί'' ιδιαίτερα από εκείνη την ομάδα με τον Αντώνη Νικοπολίδη. Ήταν ο άνθρωπος που μ' έκανε με τις αντιδράσεις του να είμαι ήρεμος και ήσυχος ότι θα πάνε όλα καλά. Ότι ακόμα και αν δεν μπορεί να πιάσει την μπάλα, θα την κοιτάξει και αυτή θα χτυπήσει στο δοκάρι ή θα φύγει άουτ.

Η εικόνα του στο τελευταίο σφύριγμα του τελικού είναι από τις αγαπημένες μου από εκείνο το Euro. Πέφτει στο έδαφος, πιάνει το κεφάλι του, χαμογελάει. Με ύφος: "μαλάκες τι κάναμε; το πήραμε!". ΤΟ ΠΗΡΑΜΕ!



Πριν από λίγο ανέβασε την παραπάνω φωτογραφία στο twitter, από το 1987. Ναι, είναι αυτός εκεί δεύτερος από πάνω αριστερά με τα μαύρα μαλλιά!

Αυθόρμητα σκέφτηκα ότι τότε όλοι ξεκίνησαν να παίζουν μπάσκετ το οποίο μόλις είχε φτάσει στην κορυφή της Ευρώπης. Ποιος να του το έλεγε τότε ότι και αυτός θα έφτανε στην κορυφή της Ευρώπης, αλλά στην μπάλα!

Το σκέφτηκα, του το έστειλα.
Και το notification άναψε: nikopolidis antonis followed you.

Τα μάτια μου έλαμψαν όπως ενός μικρού παιδιού που μόλις πήρε αυτόγραφο από τον αγαπημένο του παίκτη. Και ένα χαμόγελο σχηματίστηκε στο πρόσωπό μου. Και ας περάσαμε παπί τα 30!

Θα μου πεις ότι ήταν κάτι ασήμαντο. Μπορεί, αλλά για λίγα δευτερόλεπτα φάνταζε το πιο σπουδαίο πράγμα στον μικρόκοσμό μου.

Γι' αυτό αγαπάω το ποδόσφαιρο. Σε κάνει ανά πάσα στιγμή να νιώθεις σαν μικρό παιδί!

Σ' ευχαριστώ Αντώνη.

Κατάμεστο το Καραϊσκάκη!

Πανικός για ένα εισιτήριο σήμερα στο Καραϊσκάκης, γράφει μία ιστοσελίδα. Παροξυσμός, σημειώνει άλλη. Χαμός και ουρές στο Φάληρο για ένα μαγικό χαρτάκι, διαβάζω κάπου αλλού. 

Αυτά είναι! Μπορεί στα σόσιαλ ο φίλαθλος του Ολυμπιακού να βγάζει μία διαρκή γκρίνια για όσα έγιναν ή δεν έγιναν στο μεταγραφικό παζάρι, αλλά την ώρα που παίζει ο Θρύλος είναι ΕΚΕΙ.

Πόσο χαίρομαι που θα είναι γεμάτο το γήπεδο με τον ΟΦΗ.

Δευτέρα 8 Σεπτεμβρίου 2014

Ας μιλήσουμε για αδικημένους

Η ΠΑΕ ΠΑΟΚ κάνει επίθεση στον Κλαούντιο Ρανιέρι μέσω της επίσημης ιστοσελίδα της για τη μη συμμετοχή ενός παίκτη που εδώ και εβδομάδες δεν μπορεί να τα βρει μαζί του για να τον κρατήσει στην Τούμπα.

Οι οπαδοί του δικεφάλου έχουν σηκώσει το λάβαρο της επανάστασης εναντίον του ''κόκκινου κατεστημένου'' για τον αδικημένο παίκτη τον οποίο φυσικά ουκ ολίγες φορές έχουν βάλει οι ίδιοι στο στόχαστρο. Ξεχνώντας ότι στην Εθνική του Σάντος δεν πήρε ευκαιρίες γιατί ο Πορτογάλος δεν ήθελε να τον βλέπει μετά τη συνύπαρξή τους στον ΠΑΟΚ.

Γνώμη μου; Θα έπρεπε ήδη να έχει πάρει κάποιες ευκαιρίες. Και χωρούσε και χθες έστω και σαν αλλαγή στην αναμέτρηση. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι θα είχαμε άλλο αποτέλεσμα με αυτόν, καθώς το πρόβλημα δεν το είχαμε στην εκτέλεση του στράικερ, αλλά στην απουσία κάθε δημιουργίας και τροφοδότησής του.

Θα έπρεπε να είχε πάρει κάποιες ευκαιρίες ο Κλάους αλλά μέχρι εκεί. Όλα τα άλλα για αδικημένους και κατεστημένα με κάνουν να θυμάμαι αυτά τα στοιχεία:

13/11/1999 Ελλάδα-Νιγηρία (65')
17/11/1999 Ελλάδα-Βουλγαρία (82')
14/12/1999 Ελλάδα-Γκάνα (68')
16/12/1999 Ελλάδα-Μολδαβία (45')
18/12/1999 Ελλάδα-Εσθονία (45')
23/02/2000 Ελλάδα-Αυστρία (17')

Όλες οι παραπάνω αναμετρήσεις είναι φιλικές. Και σε παρένθεση τα λεπτά συμμετοχής του Ιεροκλή Στολτίδη στην εθνική ομάδα των ανδρών. Όλα και όλα 322 λεπτά στην ηλικία των 24 ετών. Το αν γούσταρε να φορέσει τα γαλανόλευκα το απέδειξε το 2004 όταν έτρεχε με την ολυμπιακή ομάδα. Τι ακολούθησε; Μία κλήση-κοροϊδία το 2008, στα 33 του, την οποία φυσικά και αρνήθηκε.

Τι να πει αλήθεια αυτό το παιδί όταν ακούει για αδικίες...

Κυριακή 7 Σεπτεμβρίου 2014

Αντίο Παγκόσμιο Κύπελλο, αντίο Ιάκωβε

Μετά από 9 ημέρες αποθέωσης που αυξανόταν με γεωμετρική πρόοδο φτάνοντας μέχρι το σίγουρο μετάλλιο, φτάσαμε στο αποτέλεσμα-αποκλεισμό που χωρίζει τον περισσότερο κόσμο σε δύο στρατόπεδα.

Από τη μία αυτοί που βγάζουν το φτυάρι και αρχίζουν να μοιράζουν ντροπές, αίσχη και αναθέματα. Ανακαλύπτοντας ότι αυτοί που δεν έπαιξαν θα τα κατάφερναν καλύτερα. Και ότι "η ψυχάρα ο Μπουρούσαρος" έγινε σήμερα αυτός που "δεν πήρε τις βιταμίνες του κυρίου Μάκη".

Από την άλλη αυτοί που ανήκουν στο στρατόπεδο της γραφικότητας. "Δεν πειράζει παιδιά, σας αγαπάμε, πρώτοι στις καρδιές μας ♥♥♥". Ποιος σας είπε ότι θα τους μισήσουμε για μία ήττα; Αλλά είναι αδιάφορο σε ποια θέση τους έχετε στην καρδιά σας, γιατί δεν είναι παγκόσμιο κύπελλο αγάπης αλλά παγκόσμιο κύπελλο μπάσκετ.

Εγώ θα μιλήσω για ένα ελπιδοφόρο ξεκίνημα, που έφερε χαμόγελα και ενθουσιασμό και κατέληξε σε αποτυχία. Γιατί η Εθνική έμπαινε μέχρι σήμερα με το μαχαίρι στα δόντια και στο πρώτο νοκ-άουτ ματς το άφησε για τα δόντια των Σέρβων. Τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο.

ΥΓ: Αφήνω απ' έξω φυσικά αυτούς που έχουν συμφέρον να υπερασπιστούν ή να θάψουν μία ομάδα. Και ορθώνουν ασπίδες ή περιμένουν σαν τα κοράκια στη γωνία. Τύποι που μου προκαλούν μόνο απέχθεια.

ΥΓ2: Σα σε προπόνηση.

ΥΓ3: Άμυνα Playstation.

YΓ4: Τρίποντο πατώντας τη γραμμή.

ΥΓ5: Τέλος πρώτης περιόδου, πάμε στ' αποδυτήρια.

ΥΓ6: Αχ Φάννηηηηη...

ΥΓ7: Βασιλική, τώρα μπορείς να κάνεις το post. Έχει και του χρόνου.