Κυριακή 28 Σεπτεμβρίου 2014

Αυτό με χάλασε στο Περιστέρι

Δεν είναι φυσικά η ήττα. Μόνο αρρωστημένα μυαλά δεν την έχουν στο λεξιλόγιό τους. Ούτε και η κακή εμφάνιση. Δεν καλοπερνά ο Ολυμπιακός στο Περιστέρι για να πέσω από τα σύννεφα. Έπαιξε άσχημα, έχασε, τέλος.

Αυτό που με χάλασε συνέβη με τη λήξη της αναμέτρησης. Και έχει να κάνει την συμπεριφορά των παικτών απέναντι στον κόσμο.

Η τελευταία φάση του αγώνα έγινε στην εστία του Τζενάμο, πίσω από την οποία βρίσκεται η είσοδος για τα αποδυτήρια. Στην απέναντι εστία, βρίσκεται το πέταλο των φιλοξενούμενων. Εκεί όπου οι φίλαθλοι του Ολυμπιακού τραγουδούσαν από το 1ο λεπτό μέχρι το φινάλε. Και ας ήταν η ομάδα μία ώρα πίσω στο σκορ.

Τραγουδούσαν, έσπρωχναν την ομάδα προς την ισοφάριση. Και δεν αποδοκίμασαν ούτε στιγμή τους παίκτες. Και αυτοί; Με τη λήξη εξαφανίστηκαν πίσω από την εστία του Τσέναμο. Ο δε Μανιάτης, ο αρχηγός, που ήταν στον πάγκο προς την μεριά των οπαδών του Ολυμπιακού, δεν έκανε καμία κίνηση προς τους παίκτες για να γυρίσουν πίσω.

Να έρθουν έστω προς το κέντρο. Να χειροκροτήσουν τους φιλάθλους. Ένα ευχαριστώ για την συμπαράσταση.

Ο κόσμος δεν είναι μόνο όταν έχουμε κέφια να αποθεωθούμε. Φάουλ χθες από τους παίκτες.

Γράφουμε για όταν το ευχαριστιόμαστε, γράφουμε και όταν κάτι μας χαλάει.

Σάββατο 27 Σεπτεμβρίου 2014

To δώρο για κάθε μικρό φίλο του Παναθηναϊκού

Χάθηκα για λίγες ημέρες. Και ως συνήθως χάνω πάντα τα καλύτερα. Ο Παναθηναϊκός κατατρόπωσε τον Ολυμπιακό Βόλου και οι παίκτες του το γιόρτασαν, μαζί με τα γενέθλια του Στιλ στα μπουζούκια Goody's.


Τι μου θύμισαν... Τότε που ήμουν στο γυμνάσιο και γιόρταζα τα γενέθλιά μου και εγώ στα Goody's! Άντε και αν ξαναπάρετε το κύπελλο να το χαρείτε στη Pizza Hut όπως σχολίασε ο αγαπημένος μου Φάνης.

Το θέμα μου όμως δεν είναι τα παραπάνω αλλά τα αντανακλαστικά της Πράσινης. Είσαι μικρός φίλος του Παναθηναϊκού και θες να κάνεις και εσύ τα γενέθλιά σου στα Goody's; Αλλά δεν έχεις τα χρήματα να κεράσεις εκεί τους φίλους σου;

Μην στεναχωριέσαι. Δώρο με τη σημερινή εφημερίδα μαχαιροπήρουνα Goody's!

Kάλεσε τους φίλους σου σπίτι και νιώστε και εσείς σαν παίκτες του Παναθηναϊκού!

Δευτέρα 22 Σεπτεμβρίου 2014

Από μικρό, τρελό (και Βόκολο) μαθαίνεις την αλήθεια

Περιοδικά για παράγκες και οράματα. Τηλεοπτικές δίκες με ''αποκαλύψεις''. Σκληρά πρωτοσέλιδα. Τweets. Όσοι έχουν άμεση σχέση με τον Παναθηναϊκό προσπαθούν να καλύψουν τις αδυναμίες της ομάδας πίσω από τον Ολυμπιακό "που βρίσκεται όπου βρίσκεται με δεκανίκια".

Την ίδια ώρα, εγώ προτιμώ να συζητώ (καλή ώρα εδώ) ή να ακούω τι λένε Παναθηναϊκοί που βρίσκονται έξω από την ομάδα. Που βλέπουν ό,τι γίνεται με πράσινη μεν καρδιά αλλά μέχρι εκεί.

Λεωνίδας Βόκολος. Δεν χρειάζεται να σου πω αν είναι ή όχι Παναθηναϊκός. Αν δεις χθες τα αποθεωτικά σχόλια φίλων του τριφυλλιού στην εκπομπή SuperBALL όπου εμφανίστηκε θα καταλάβεις.

"Θεωρητικά ο Ολυμπιακός στην Ελλάδα δεν έχει αντίπαλο. Επειδή μιλάμε όμως για ποδόσφαιρο, ποτέ δεν ξέρεις καθώς έχει πολλές δύσκολες υποχρεώσεις μπροστά του με το Champions League. Tο προβάδισμα όμως το έχει ο Ολυμπιακός. Οποιος λέει το αντίθετο, είναι τρελός".

Αυτά τα είπε ο Λεωνίδας Βόκολος.

"Το στοίχημα για τον Ολυμπιακό ήταν το κατά πόσο o Μίτσελ θα μπορούσε να φτιάξει ένα καλό σύνολο μετά από τόσες μεταγραφές. Αυτό που είδαμε διαψεύδει τους πάντες. Αυτό που είδαμε με την Ατλέτικο ήταν μεγάλη ευρωπαϊκή ομάδα, ήταν εκπληκτικός αγωνιστικά".

Και αυτά.

"Η διαιτησία έχει κάνει βήματα μπροστά, βελτιώνεται και αυτή χρόνο με το χρόνο. Πρέπει να την αφήσουμε να κάνει τη δουλειά της. Δεν πρέπει να την επηρεάζει κανείς".

Αλλά και αυτά.

Κοίτα κάτι πράγματα. Δεν έχει αντίπαλο ο Ολυμπιακός. Τρελός όποιος πει το αντίθετο. Εκπληκτικός αγωνιστικά. Μεγάλη ευρωπαϊκή ομάδα. Και η διαιτησία βελτιώνεται χρόνο με το χρόνο. Βρε Λεωνίδα, μήπως δεν είσαι Παναθηναϊκός;

Σάββατο 20 Σεπτεμβρίου 2014

Ο Παναθηναϊκός των "μικρών" γηραιότερος από τον Ολυμπιακό

Άκουγα στην μετάδοση του ΑΝΤ1 για τους πιτσιρικάδες του Αναστασίου που προσπάθησαν να γυρίσουν το ματς με τη Ντινάμο Μόσχας. Για τα παιδιά που μαζεύουν εμπειρίες.

Ξέρεις αυτή τη νεανική ομάδα που ξεχειλίζει από υγεία (αγαπημένο σλόγκαν) και το μέλλον της ανήκει.

Και έβλεπα στην 11άδα τον Πράνιτς, τον Κοτσόλη, τον Σίλντεφελντ, τον Νάνο, τον Μέντες και κάτι δεν μου κόλλαγε.

Έψαξα τις ηλικίες των 11 που ξεκίνησαν με τους Ρώσους (πηγή από uefa.com)

ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ VS. NTINAMO
Κοτσόλης 35, Τριανταφυλλόπουλος 21, Μέντες 32, Κλωναρίδης 22, Λαγός 22, Ζέκα 26, Καρέλης 22, Νάνο 29. Σίλντεφελντ 29, Ντίνας 24, Πράνιτς 32
Σύνολο: 294 
Μέσος Όρος: 26.7

Δεν τη λες και ομάδα μπέμπηδων, πιτσιρικάδων που κάνουν τα πρώτα τους βήματα. Για να δω όμως τι έγινε και με τον "έμπειρο" Ολυμπιακό στην πρεμιέρα του με τη φιναλίστ του Τσου Λου, Ατλέτικο Μαδρίτης. Γιατί είδα κάτι 20χρονους και 22 χρονους στην 11άδα (πηγή από uefa.com)

ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ VS. ΑΤΛΕΤΙΚΟ
Ρομπέρτο 28, Μανιάτης 27, Μποτία 25, Μιλιβόγιεβιτς 23, Αφελάι 28, Μήτρογλου 26, Τσόρι 33, Κασάμι 22, Ομάρ 22, Αμπιντάλ 35, Μαζουακού 20
Σύνολο: 289
Μέσος Όρος: 26.2 

Wait, what? Ο μέσος όρος της 11άδας των πιτσιρικάδων του Παναθηναϊκού είναι μεγαλύτερος από του Ολυμπιακού; Η' αν προτιμάτε είναι πάνω κάτω ο ίδιος; Ω, ναι.

Παρασκευή 19 Σεπτεμβρίου 2014

Γερμανία-Μεξικό, γυναικείο ποδόσφαιρο

17 Αυγούστου 2004. Είναι τέτοια η κάψα μου για να δω από μέσα το νέο Καραϊσκάκης που δεν περιμένω τον αγώνα της Αργεντινής του Αγιάλα, του Ματσεράνο, του Τέβες, του Σαβιόλα και όχι μόνο απέναντι στην Αυστραλία. Το ματς βλέπεις αρχίζει στις 20:30.

Αλλά το πρόγραμμα έχει σέντρα στις 18:00 ανάμεσα σε Γερμανία και Μεξικό για το ολυμπιακό τουρνουά γυναικών. Και φυσικά είμαι μέσα!

Σήμερα συμπληρώθηκαν 10 χρόνια από το πρώτο επίσημο παιχνίδι του Ολυμπιακού στο νέο Γεώργιος Καραϊσκάκης με αντίπαλο την Καλλιθέα. Δεν υπήρχε όμως περίπτωση να περιμένω να πάει Σεπτέμβρης για να βρεθώ στο Ναό.

Ποδόσφαιρο Γυναικών. Πρώτη που φορά που είδα στη ζωή μου ένα τέτοιο αγώνα. Και πιθανότητα τελευταία. Μόνο και μόνο για να πάρω μυρωδιά από το νέο μας σπίτι.

Τετάρτη 17 Σεπτεμβρίου 2014

Η εξομολόγηση ενός αυθεντικού Παναθηναϊκού

Να κάτσω να ασχοληθώ αυτή τη στιγμή με την ''Πω-πω μια Ατλέτικο'' της Κυριακής η οποία ήρθε χθες "να γλεντήσει τον θίασο" αλλά σήμερα έγινε από Μαδρίτης, Κερατσινίου; Προτιμώ να ακούσω τι λέει ένας ΑΛΗΘΙΝΟΣ ΚΑΙ ΑΥΘΕΝΤΙΚΟΣ ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ.

Έχω την τιμή να γνωρίζω έναν Παναθηναϊκό που το όνομά του και η ιστορία του στην ομάδα δεν μπορεί να μπει στη ζυγαριά με κανένα εξώφυλλο ή οπισθόφυλλο οπαδικής εφημερίδας. Ένας αξιόλογος άνθρωπος, αυθεντικός τύπος που απολαμβάνεις να μιλάς μαζί του για μπάλα.

Με βλέπει λοιπόν σήμερα και με πλησιάζει. Τον κοιτάω, του χαμογελάω και περιμένω όλος αυτιά την ατάκα του... Ζω για το σχόλιό του.

''Κόντεψα να πεθάνω χθες από τον φθόνο μου. Ανθρώπινο, ειλικρινές συναίσθημα. 'Όταν εσύ είσαι το ανέκδοτο του Europa και αυτοί παίζουν όπως εσύ έπαιζες παλιά... Νοιώθω φρικτά''.

Αυτό σημαίνει άρρωστος (με την καλή έννοια) οπαδός. Δεν είναι υποχρεωμένος να χαρεί με την ευρωπαϊκή επιτυχία του αιώνιου αντιπάλου επειδή είναι ελληνική ομάδα. Αυτά είναι αστεία. Ούτε όμως βγάζει απίστευτο κόμπλεξ.

Παραδέχεται το τι πέτυχε ο αντίπαλός του μέσα από τα συναισθήματά του. Και δεν τα κρύβει. Και πιστέψτε με. Για να νιώθει έτσι αυτός ο άνθρωπος που έχει ζήσει σε όλο του το μεγαλείο τον Panathinaikos, όντως κάτι σπουδαίο έκανε χθες ο Olympiacos.

Το ευχαριστήθηκα ρε παιδί μου!

Πω, πω, πω, πω γκρίνια. Απάλευτη για την πρώτη επαφή με το facebook μετά από 15 ημέρες. Τι να πω, εμένα μου αρκεί να βλέπω τον Ολυμπιακό να παίζει καλά άσχετα με το ποιος παίζει σε αυτόν. Α, και την Μαρίνα να μεταφράζει. Αυτά.



Αυτό ήταν το σχόλιό μου όταν γύρισα από τις διακοπές και είδα τον κακό χαμό επειδή μετά την πώληση του Σάμαρη του Μανωλά και του Χολέμπας, δόθηκε ο Αβραάμ και ο Σαβιόλα και το Καραϊσκάκη και το πούλμαν και δεν ξέρω εγώ τι άλλο.

Γκρίνια, φασαρία, απογοήτευση. Πάει ο Ολυμπιακός, καταστράφηκε! Που θα πάμε στο Τσου Λου με τους Μποτίες, τους Ελαμπντατέτοιους και τους Μαζουάκες; Ήδη χάσαμε βαθμούς στο Αγρίνιο ρε!

Και εγώ ο καψερός ουσιαστικά έλεγα ότι δεν γίνεται να κρίνεις μία ομάδα τον Αύγουστο. Υπομονή ρε παιδιά. Υπομονή να δούμε τι ομάδα φτιάχνει ο Μίτσελ. Και αν είναι καλή ομάδα, αδιαφορώ για την εθνικότητα των παικτών. Δεν είμαι υπάλληλος στα σύνορα για να ελέγχω διαβατήρια.

Αν μπορεί ο Μαζουακού να ανεβοκατεβαίνει όλη την πλευρά σε όλο τον αγώνα, χαλάλι του όπου και αν γεννήθηκε. Το ίδιο και για εκείνον τον Ελαμπ..., Ομάρ. Τι με ενδιαφέρει τι γλώσσα μιλάει αυτός ο Μιλιβόγεβιτς αν σε έναν αγώνα κάνει 17 χιλιόμετρα. Η' αν ο Κασάμι βγει ένας υπερβελτιωμένος Στολτίδαρος χωρίς να κατάγεται από τη χώρα του Στολτίδαρου.

Το μόνο που θέλω είναι να βλέπω τον Θρύλο να μπαίνει στα ευρωπαϊκά παιχνίδια και να παίζει στα ίσια τις κορυφαίες ομάδες. Το ξεκίνησε με τον Βαλβέρδε, το συνεχίζει με τον Μίτσελ.

Γιατί αν κάποιος μου πει ότι τώρα δεν φουσκώνει από υπερηφάνεια μετά από τη νίκη επί αυτής της Ατλέτικο επειδή στην 11άδα υπήρχαν 2 Έλληνες τότε ας αναλάβει τον λογαριασμό του τουίτερ του Αλαφούζου.

ΥΓ: Τίποτα δεν τελείωσε φυσικά στον όμιλο. Ακόμα είναι δύσκολο να περάσει ο Ολυμπιακός. Και ούτε εξασφάλισε καμία τρίτη θέση. Ο δρόμος είναι μακρύς. Απλά σήμερα το ευχαριστήθηκα ρε παιδί μου!

ΥΓ2: Είμαι προφήτης. Είπα ότι θα τη νικήσουμε την Ατλέτικο από τις 13 Αυγούστου. Πριν κληρωθούμε μαζί της.

Τρίτη 16 Σεπτεμβρίου 2014

Καναπές day

Έχουμε σε πράσινο.

Έχουμε σε κίτρινο και μαύρο.


Έχουμε και σε σκέτο μαύρο.

Με την αγορά καναπέ (οποιουδήποτε χρώματος) δώρο το παρακάτω ξυπνητήρι για να βάλεις υπενθύμιση ότι απόψε στις 21:45 γίνεσαι Ατλέτικο.


Δευτέρα 15 Σεπτεμβρίου 2014

Ταινία στο χόλιγουντ η ΑΕΚ (έχει ήδη γίνει)

Αγαπημένη συνήθεια να γελάω με τις υπερβολές στους τίτλους των αθλητικών εφημερίδων. Και των αντικειμενικών (λέμε τώρα) και των οπαδικών (όλων των χρωμάτων).

Υπερβολές είδα ουκ ολίγες το Σαββατοκύριακο που πέρασε. Αλλά νομίζω ότι η Ώρα ξεπέρασε τον εαυτό της.

Βλέπεις τον τίτλο και καταλαβαίνεις ότι η ΑΕΚ θα γυριστεί ταινία στο Χόλιγουντ! Όχι;

Όχι. Ξέθαψε κάποιον ατζένη Μπότο (ποιος Ραϊόλα γατάκια) ο οποίος δήλωσε ότι αυτά που γίνονται στην ΑΕΚ είναι για να γυριστούν ταινία στο Χόλιγουντ.

Βέβαια η ΑΕΚ έχει γίνει ήδη ταινία. Δύο ταινίες μάλιστα και μία σειρά!

Έίχα κάνει την αποκάλυψη μετά το 6-0 στον Red Planet. Ας θυμηθούμε την σ-έξι Ένωση.

Έχω την αίσθηση την... 



Επιστροφή με ταξί
 


Χαβάη πέντε(;) - 0

Κυριακή 14 Σεπτεμβρίου 2014

Βall Boys - Παναθηναϊκός 1-0

Αυτή η μορφή βρέθηκε στην αναμέτρηση της Καλλονής με τον Παναθηναϊκό. Αυτή η μορφή φταίει που έχασε το τριφύλλι. Και τα υπόλοιπα ball boys.

Σόρι Αναστασίου, δεν το είπες αυτό σήμερα αλλά ήμουν διακοπές μετά το τέλος του αγώνα με τον Λεβαδειακό στην καυτή του έδρα, το ΟΑΚΑ.

ΥΓ: Ο διαιτητής έδειξε 6 λεπτά καθυστερήσεις. Βέβαια. Καθυστερήσεις μέχρι να βάλει γκολ ο Ολυμπιακός.

ΥΓ2: Μας έφτασε στη βαθμολογία η Καλλονή. Βαγγέλη πούλα, φύγε.

ΥΓ3: Ο Γκέι μπήκε στην ομάδα στην κυριολεξία από το παράθυρο. Το είπε μόλις τώρα ο Ιάκωβος. Φαντάζομαι τον Αμερικανό να αδιαφορεί για την πόρτα του προπονητικού κέντρου της ομάδας. Να του λένε ''από εδώ έλα ρε Γκέι" αλλά αυτός να σκαρφαλώνει για να μπει από το παράθυρο.

Σάββατο 13 Σεπτεμβρίου 2014

Που να πάει η Σερβία μωρέ με τον Τεόντοσιτς Vol. II

Να πάει, λέω εγώ τώρα, εκεί που της στέρησαν οι διαιτητές πριν 4 χρόνια στην Τουρκία. Τότε που ο Τουντσερί, πριν σημειώσει το νικητήριο καλάθι για την Τουρκία (83-82), είχε πατήσει καθαρά τη γραμμή. Με έναν εκ των ρέφερι να έχει όλο το οπτικό πεδίο μπροστά του.

Με τέσσερα χρόνια λοιπόν καθυστέρηση θα διεξαχθεί αύριο τελικός Παγκοσμίου Κυπέλλου ανάμεσα στις Ηνωμένες Πολιτείες και τη Σερβία. Με τη δεύτερη να έχει στη σύνθεσή της αυτόν μωρέ, τον δεν κάνει για μεγάλα παιχνίδια. Αυτόν:




Ομολογώ ότι είχα επηρεασθεί με την κριτική που δεχόταν ο Μίλος από τους "ειδικούς", γι' αυτό και όταν έφυγε από τον Ολυμπιακό, δεν τον θεώρησα απώλεια. Εννοείται ότι είχε και έχει και αυτός τους δαίμονές του, όπως κάθε μεγάλος παίκτης.

Σκέψου όμως να ήταν Έλληνας και να είχε οδηγήσει την Εθνική μια ανάσα από τον τελικό του παγκόσμιου το 2010, ανάσα που την στέρησαν οι διαιτητές, και στον τελικό του 2014. Βέβαια θα μου πεις ότι οι "ειδικοί" είναι αυτοί που έδιωξαν από τη γαλανόλευκη τον... "Υπνάουσκας".

Δείτε λοιπόν σήμερα για δεύτερη σερί χρονιά να διεκδικεί μετάλλιο ο Καζλάουσκας. Και αύριο τον Μίλος να απολαμβάνει τη συμμετοχή στον τελικό με τους NBAers.

Πέμπτη 11 Σεπτεμβρίου 2014

Πρώτη ημέρα στο σχολείο

Τα περισσότερα παιδάκια περίμεναν να δουν τον Βαγγέλη. Αυτός ήταν ο πιο πλούσιος στο σχολείο, γι' αυτό και είχαν την περιέργεια να δουν τηn καινούρια του σάκα, τη νέα του κασετίνα, τα μολύβια του και τις γομολάστιχες. Πράγματι ο Βαγγέλης ήρθε ανανεωμένος, αλλά τα πράγματα που είχε φέρει μαζί του δεν γέμιζαν το μάτι στα άλλα παιδιά.

Μια σάκα από τη Νορβηγία, μια κασετίνα από το Τόγκο, κάτι αρμένικα μολύβια και γομολάστιχες από μια άγνωστη ισπανική μάρκα. Ένας ελβετικός σουγιάς τους έκανε μόνο εντύπωση. Και ότι είχε ξανά μαζί του το παπί που είχε πουλήσει σε κάτι Άγγλους τον Γενάρη.

Ο Βαγγέλης ωστόσο ήταν σίγουρος ότι όλα θα πάνε καλά μέσα στη σχολική χρονιά και τους ζητούσε να περιμένουν να δουν πώς γράφουν τα μολύβια στην πράξη πριν τα κρίνουν. Πέρσι άλλωστε είχε πάρει ένα αργεντίνικο μολύβι με καλό όνομα το οποίο δεν έγραφε καλά και το άφησε φέτος να το πάρουν κάτι παιδιά από την Ιταλία.

Εκεί πούλησε σ' ένα πολύ καλό κολέγιο, συγκεκριμένα της Ρώμης, και το αγαπημένο του θρανίο. Ενώ έστειλε δανεικές κάποιες γομολάστιχες σε σχολεία της Κρήτης.

Ο Γιαννάκης και φέτος ήρθε με τα ίδια ρούχα. Βλέπεις, οι γονείς του πριν μερικά χρόνια έκαναν φοβερές σπατάλες. Αγόρασαν μέχρι και μια πανάκριβη φούστα από τη Γαλλία που τη φόραγε ο Πατέρας του. Έτσι δεν είχε λεφτά ούτε για ρούχα, ούτε για τσάντα, για τίποτα πέρα από μια ξύστρα-Μπούρμπος.

Φυσικά ήρθε και με το ίδιο κινητό που του είχαν πάρει όταν πήγε πρώτη φορά στο σχολείο. Αυτό το κινητό είναι πλέον αργό και έτσι ο Γιαννάκης δυσκολεύεται να μπει για να γράψει στο twitter. Γι' αυτό και τα tweets του είναι πια ελάχιστα.

Οι φήμες θέλουν τον Γιαννάκη να προσπάθησε να έρθει στο σχολείο από τον περίφημο δρόμο με τ' αστέρια που έρχεται ο Βαγγέλης. Αλλά είδε κάτι παιδάκια από τη Λιέγη να περπατάνε εκεί, φοβήθηκε και γύρισε πίσω. Να σημειωθεί ότι ενώ τον κατηγορεί ότι στέλνει σε σχολεία της Ελλάδας δανεικές ξύστρες, ο ίδιος γέμισε με αυτό τον τρόπο σχολεία στο Βόλο.

Ο Γιαννάκης λοιπόν ζηλεύει πολύ τον Βαγγέλη που είναι πρώτος και κάθε χρόνια γκρινιάζει στους καθηγητές και τους λέει ότι δεν είναι καλό παιδί. Και προσπαθεί να βρει νέες παρέες για να μπορέσουν να τον ρίξουν από την προεδρία της τάξης. Φέτος μάλιστα ήρθε στο σχολείο αγκαλιά με τον Ιβάν.

Ο Ιβάν έφτασε πριν δύο χρόνια στο σχολείο από τη Ρωσία. Έβαλε στόχο και αυτός να ανατρέψει τον Βαγγέλη και άρχισε να λέει στα παιδιά ότι θα φέρει μια παγκοσμίου φήμης τσάντα από τη Βραζιλία και την καλύτερη κασετίνα από τη Βουλγαρία.

Τελικά δεν πήρε τίποτε απ' όλα αυτά και ήρθε φέτος στο σχολείο μ' έναν Άγγελο ο οποίος έλεγε σε όλα τα παιδιά ότι μόνο αν το θέλει η Παναγιά θα περάσουν την τάξη.

Έξω από το σχολείο εμφανίστηκε και φέτος ο Δημητράκης. Την ώρα του Αγιασμού είχε πλησιάσει τα κάγκελα και φώναζε "Ερχόμαστε, ερχόμαστε". Μάλιστα έκανε και τον θόρυβο που κάνει όταν βρυχάται μία Τίγρης.

Ο Δημητράκης είναι και αυτός πλούσιος αλλά τόσα χρόνια δεν ερχόταν στο σχολείο. Προτίμησε να εκμεταλλευτεί ένα κανονισμό που αναφέρει πως όταν μείνεις δύο χρονιές σε μικρότερη τάξη θα επιστρέψεις στο σχολείο χωρίς να πληρώσεις δίδακτρα.

Καλή σχολική χρονιά!

Τετάρτη 10 Σεπτεμβρίου 2014

Που να πάει η Σερβία μωρέ με τον Τεόντοσιτς

Οι ''ειδικοί'' είχαν στείλει την Ελλάδα ήδη πάνω στη Βραζιλία. Ποια Σερβία μωρέ τώρα με τον Τεόντοσιτς τον ανισόρροπο. Στα κρίσιμα θα κάνει τα τρελά του και θα περάσουμε χαλαρά.

 Χαλαρά πέρασε η Σερβία την Ελλάδα (+18). Ακόμα πιο χαλαρά τη Βραζιλία (+28). Και κάπως έτσι είναι στα ημιτελικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Αρρώστια Μίλος.

Update: O Ρούντι στον ημιτελικό!

Η κουβέντα Μελισσανίδη-Μαρινάκη για το νέο iPhone

Βαγγέλη ερχόμαστε.



Ελάτε.




Μη γελάς! Ερχόμαστε και με το νέο iPhone που δεν υπάρχει στην Ελλάδα. Ούτε εσύ το έχεις.



Μπράβο σου. Και πώς λέγεται αυτό το κινητό;




iPhone 6


 Μηδέν!






Τρίτη 9 Σεπτεμβρίου 2014

To follow ενός πρωταθλητή Ευρώπης

Μου αρέσει αυτή η επιστροφή/πέρασμα/δεν ξέρω ακόμα τι είναι από το πρώτο μου blog. Βασικά από το blog μου γιατί τα υπέροχα χρόνια στον Red Planet ήταν... στήλη. Νιώθω ότι εδώ μπορώ να μοιραστώ οτιδήποτε και ας μην έχουν πίσω τους το κοινό της μεγαλύτερης ιστοσελίδας για τον Ολυμπιακό.

Καλή ώρα να γράψω τώρα γι' αυτό που μου συνέβη. Και ας το διαβάσουν λιγότερα άτομα. Ποτέ δεν έζησα για τα κλικς και τα λάικς. Όσοι με παρακολουθούν από το ξεκίνημα, το ξέρουν πολύ καλά.

Με κούρασα όμως, πάμε στο ψητό. Μάλλον στο χρυσό.

Έπεσα προχθές στη ΝΕΡΙΤ στο δεύτερο ημίχρονο του τελικού με την Πορτογαλία. Για ένα περίεργο λόγο, έχω ''δεθεί'' ιδιαίτερα από εκείνη την ομάδα με τον Αντώνη Νικοπολίδη. Ήταν ο άνθρωπος που μ' έκανε με τις αντιδράσεις του να είμαι ήρεμος και ήσυχος ότι θα πάνε όλα καλά. Ότι ακόμα και αν δεν μπορεί να πιάσει την μπάλα, θα την κοιτάξει και αυτή θα χτυπήσει στο δοκάρι ή θα φύγει άουτ.

Η εικόνα του στο τελευταίο σφύριγμα του τελικού είναι από τις αγαπημένες μου από εκείνο το Euro. Πέφτει στο έδαφος, πιάνει το κεφάλι του, χαμογελάει. Με ύφος: "μαλάκες τι κάναμε; το πήραμε!". ΤΟ ΠΗΡΑΜΕ!



Πριν από λίγο ανέβασε την παραπάνω φωτογραφία στο twitter, από το 1987. Ναι, είναι αυτός εκεί δεύτερος από πάνω αριστερά με τα μαύρα μαλλιά!

Αυθόρμητα σκέφτηκα ότι τότε όλοι ξεκίνησαν να παίζουν μπάσκετ το οποίο μόλις είχε φτάσει στην κορυφή της Ευρώπης. Ποιος να του το έλεγε τότε ότι και αυτός θα έφτανε στην κορυφή της Ευρώπης, αλλά στην μπάλα!

Το σκέφτηκα, του το έστειλα.
Και το notification άναψε: nikopolidis antonis followed you.

Τα μάτια μου έλαμψαν όπως ενός μικρού παιδιού που μόλις πήρε αυτόγραφο από τον αγαπημένο του παίκτη. Και ένα χαμόγελο σχηματίστηκε στο πρόσωπό μου. Και ας περάσαμε παπί τα 30!

Θα μου πεις ότι ήταν κάτι ασήμαντο. Μπορεί, αλλά για λίγα δευτερόλεπτα φάνταζε το πιο σπουδαίο πράγμα στον μικρόκοσμό μου.

Γι' αυτό αγαπάω το ποδόσφαιρο. Σε κάνει ανά πάσα στιγμή να νιώθεις σαν μικρό παιδί!

Σ' ευχαριστώ Αντώνη.

Κατάμεστο το Καραϊσκάκη!

Πανικός για ένα εισιτήριο σήμερα στο Καραϊσκάκης, γράφει μία ιστοσελίδα. Παροξυσμός, σημειώνει άλλη. Χαμός και ουρές στο Φάληρο για ένα μαγικό χαρτάκι, διαβάζω κάπου αλλού. 

Αυτά είναι! Μπορεί στα σόσιαλ ο φίλαθλος του Ολυμπιακού να βγάζει μία διαρκή γκρίνια για όσα έγιναν ή δεν έγιναν στο μεταγραφικό παζάρι, αλλά την ώρα που παίζει ο Θρύλος είναι ΕΚΕΙ.

Πόσο χαίρομαι που θα είναι γεμάτο το γήπεδο με τον ΟΦΗ.

Δευτέρα 8 Σεπτεμβρίου 2014

Ας μιλήσουμε για αδικημένους

Η ΠΑΕ ΠΑΟΚ κάνει επίθεση στον Κλαούντιο Ρανιέρι μέσω της επίσημης ιστοσελίδα της για τη μη συμμετοχή ενός παίκτη που εδώ και εβδομάδες δεν μπορεί να τα βρει μαζί του για να τον κρατήσει στην Τούμπα.

Οι οπαδοί του δικεφάλου έχουν σηκώσει το λάβαρο της επανάστασης εναντίον του ''κόκκινου κατεστημένου'' για τον αδικημένο παίκτη τον οποίο φυσικά ουκ ολίγες φορές έχουν βάλει οι ίδιοι στο στόχαστρο. Ξεχνώντας ότι στην Εθνική του Σάντος δεν πήρε ευκαιρίες γιατί ο Πορτογάλος δεν ήθελε να τον βλέπει μετά τη συνύπαρξή τους στον ΠΑΟΚ.

Γνώμη μου; Θα έπρεπε ήδη να έχει πάρει κάποιες ευκαιρίες. Και χωρούσε και χθες έστω και σαν αλλαγή στην αναμέτρηση. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι θα είχαμε άλλο αποτέλεσμα με αυτόν, καθώς το πρόβλημα δεν το είχαμε στην εκτέλεση του στράικερ, αλλά στην απουσία κάθε δημιουργίας και τροφοδότησής του.

Θα έπρεπε να είχε πάρει κάποιες ευκαιρίες ο Κλάους αλλά μέχρι εκεί. Όλα τα άλλα για αδικημένους και κατεστημένα με κάνουν να θυμάμαι αυτά τα στοιχεία:

13/11/1999 Ελλάδα-Νιγηρία (65')
17/11/1999 Ελλάδα-Βουλγαρία (82')
14/12/1999 Ελλάδα-Γκάνα (68')
16/12/1999 Ελλάδα-Μολδαβία (45')
18/12/1999 Ελλάδα-Εσθονία (45')
23/02/2000 Ελλάδα-Αυστρία (17')

Όλες οι παραπάνω αναμετρήσεις είναι φιλικές. Και σε παρένθεση τα λεπτά συμμετοχής του Ιεροκλή Στολτίδη στην εθνική ομάδα των ανδρών. Όλα και όλα 322 λεπτά στην ηλικία των 24 ετών. Το αν γούσταρε να φορέσει τα γαλανόλευκα το απέδειξε το 2004 όταν έτρεχε με την ολυμπιακή ομάδα. Τι ακολούθησε; Μία κλήση-κοροϊδία το 2008, στα 33 του, την οποία φυσικά και αρνήθηκε.

Τι να πει αλήθεια αυτό το παιδί όταν ακούει για αδικίες...

Κυριακή 7 Σεπτεμβρίου 2014

Αντίο Παγκόσμιο Κύπελλο, αντίο Ιάκωβε

Μετά από 9 ημέρες αποθέωσης που αυξανόταν με γεωμετρική πρόοδο φτάνοντας μέχρι το σίγουρο μετάλλιο, φτάσαμε στο αποτέλεσμα-αποκλεισμό που χωρίζει τον περισσότερο κόσμο σε δύο στρατόπεδα.

Από τη μία αυτοί που βγάζουν το φτυάρι και αρχίζουν να μοιράζουν ντροπές, αίσχη και αναθέματα. Ανακαλύπτοντας ότι αυτοί που δεν έπαιξαν θα τα κατάφερναν καλύτερα. Και ότι "η ψυχάρα ο Μπουρούσαρος" έγινε σήμερα αυτός που "δεν πήρε τις βιταμίνες του κυρίου Μάκη".

Από την άλλη αυτοί που ανήκουν στο στρατόπεδο της γραφικότητας. "Δεν πειράζει παιδιά, σας αγαπάμε, πρώτοι στις καρδιές μας ♥♥♥". Ποιος σας είπε ότι θα τους μισήσουμε για μία ήττα; Αλλά είναι αδιάφορο σε ποια θέση τους έχετε στην καρδιά σας, γιατί δεν είναι παγκόσμιο κύπελλο αγάπης αλλά παγκόσμιο κύπελλο μπάσκετ.

Εγώ θα μιλήσω για ένα ελπιδοφόρο ξεκίνημα, που έφερε χαμόγελα και ενθουσιασμό και κατέληξε σε αποτυχία. Γιατί η Εθνική έμπαινε μέχρι σήμερα με το μαχαίρι στα δόντια και στο πρώτο νοκ-άουτ ματς το άφησε για τα δόντια των Σέρβων. Τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο.

ΥΓ: Αφήνω απ' έξω φυσικά αυτούς που έχουν συμφέρον να υπερασπιστούν ή να θάψουν μία ομάδα. Και ορθώνουν ασπίδες ή περιμένουν σαν τα κοράκια στη γωνία. Τύποι που μου προκαλούν μόνο απέχθεια.

ΥΓ2: Σα σε προπόνηση.

ΥΓ3: Άμυνα Playstation.

YΓ4: Τρίποντο πατώντας τη γραμμή.

ΥΓ5: Τέλος πρώτης περιόδου, πάμε στ' αποδυτήρια.

ΥΓ6: Αχ Φάννηηηηη...

ΥΓ7: Βασιλική, τώρα μπορείς να κάνεις το post. Έχει και του χρόνου.


Το σίριαλ ΠΑΟΚ με Κλάους

Εδώ και εβδομάδες εξελίσσεται το σίριαλ Κλάους. Μπορεί να μην έχει βέβαια τη διάρκεια του σίριαλ Πουλίδο, αλλά δεν στερείται αίγλης. Μιλάμε ουσιαστικά για τη σημαία αυτή τη στιγμή του ΠΑΟΚ, η οποία ακόμα να βάλει την υπογραφή στην παραμονή της στον ιστό.

Το συμβόλαιο του Κλάους λήγει το καλοκαίρι, συνεπώς το Γενάρη θα ετοιμάσει βαλίτσες αν δεν ικανοποιηθεί οικονομικά. Σύμφωνα με όσα διαβάζω, το πρόβλημα βρίσκεται σε 100.000 ευρώ. Ο παίκτης θέλει 600.000 αλλά ο ΠΑΟΚ του δίνει 500.000 συν μπόνους για να φτάσει τα 600. Μάλλον όμως το μπόνους έχει να κάνει με κατάκτηση πρωταθλήματος, συνεπώς ο Κλάους ξέρει ότι θα μείνει στα 500.

Κατάλαβες; Ο Ιβάν του Ροναλντίνιο και του Μπερμπάτοφ δεν έχει 100 χιλιάρικα για τον παίκτη που πληγώνει τον Ολυμπιακό. Μόνο και μόνο γι' αυτόν τον λόγο, θα έπρεπε ήδη να έχει πάρει η Τούμπα το όνομά του.

Τώρα θα μου πεις γιατί με απασχολούν όλα αυτά; Γιατί βλέπω τον κίνδυνο να χαθεί ο μόνος παίκτης που μας δημιουργεί προβλήματα, άρα να χαθεί κάθε ανταγωνισμός.

Έτσι λοιπόν βρήκα τη λύση, όχι μόνο για να παραμείνει στον ΠΑΟΚ ο Κλαόυς αλλά να είναι και απόλυτα ικανοποιημένος οικονομικά:

Σάββατο 6 Σεπτεμβρίου 2014

Ερχόμαστε, όλη η αλήθεια

Το "ερχόμαστε" το έχω συνδυάσει στο μυαλό μου με σουβλατζίδικα και πιτσαρίες. Ξέρεις, από αυτές τις παραγγελίες που τις κάνει καμιά ώρα πριν αρχίσει ο αγώνας και έρχονται λίγο πριν το τέλος της παράτασης. Όσο και υπομονή να έχεις, θα πάρεις τηλέφωνο. Και ο διάλογος θα είναι ο παρακάτω με μαθηματική ακρίβεια.

- Ταδόπουλος ονομάζομαι, για μια παραγγελία που έχω κάνει εδώ και 1 ώρα.
- Στο δρόμο. Ερχόμαστε.

Ζω για τη στιγμή που θα μου απαντήσουν: "Δεν έχει φύγει ακόμα". Η' ακόμα καλύτερα: "Δεν έχει ετοιμαστεί ακόμα". Η' το ιδανικό: "Συγνώμη κύριε Red Duckling, σας γράψαμε στα αρχ ξεχάσαμε τελείως".

Οπότε, όσο και να μου λένε φίλοι Αεκτζήδες ότι έρχονται, το δικό μου μυαλό πάει σε καθυστερημένες πίτσες και σουβλάκια.

Αλλά και ποδοσφαιρικά να το δεις, τους έχουν προλάβει άλλοι. Μη σου πουν ότι είναι δική τους έμπνευση. Έτσι μου έλεγαν, ώπου ένα ωραίο πρωινό του περασμένου Αυγούστου μπήκα σ' ένα φούρνο στον Πλατανιά.

Και είδα σε μια πόρτα την αλήθεια.


ΥΓ: Δεύτερη σερί ανάρτηση στο παλιό μου σπίτι. Βρε λες;

Παρασκευή 5 Σεπτεμβρίου 2014

Η ρετρό διάθεση συνεχίζεται


Ξεκίνησε με αυτή τη φωτογραφία που ανέβασα στο facebook. Και με οδήγησε στο παλιό μου το σπίτι. Στο πρώτο μου σπίτι. Εδώ.

Πέρασαν σχεδόν 5 χρόνια από τότε που το άφησα για να μετακομίσω στον Red Planet. Πότε πέρασαν! Αλλά και πόσα άλλαξαν! Έκανα μια βόλτα στις αναρτήσεις και νοιώθω ότι όλα αυτά εδώ κάποιος άλλος τα έγραψε...

Λογικό. Παιδάκι ήμουν όσον αφορά την διαδικτυακή επικοινωνία. Δημιούργησα αυτή τη γωνιά έτσι ξαφνικά, χωρίς να έχω ιδέα που μπορούσε να καταλήξει όλο αυτό. Ήταν κάτι σαν δημοτικό.

Και έτσι το ίδιο ξαφνικά βρέθηκα στο πανεπιστήμιο και στο πεζοδρόμιο του ίντερνετ ταυτόχρονα: Red Planet. Υπέροχα χρόνια τα οποία οδήγησαν αρκετό κόσμο στο να αγαπήσει το παπάκι. Και όχι μόνο ερυθρόλευκο κόσμο, κάτι που αποτελεί τη μεγάλη μου ικανοποίηση.

Να συμπαθήσει ένα αλλήθωρο πλάσμα που κολυμπάει στα οπαδικά νερά μ' ένα διαφορετικό στυλ. Στυλ το οποίο e-δρωσα αρκετά για να το καθιερώσω. Κάνοντας φυσικά αρκετά λάθη. Αλλά έμαθα από αυτά, ζητώντας συγνώμη από όσους θίχτηκαν.

Θέλω να πιστεύω ότι οι περισσότεροι από τους 37.000 που έχουν πατήσει like στο facebook και οι σχεδόν 10.000 followers στο twitter γνωρίζουν πια τι στο καλό είναι αυτό το αλλήθωρο χαζοπτηνό.

Τι τα γράφω όλα αυτά; Και γιατί τα γράφω εδώ;  Και τι σας ενδιαφέρει; Δεν ξέρω. Ίσως αυτή η ανάρτηση να μην έγινε τυχαία. Να μην είναι η μοναδική μετά από καιρό στο πρώτο μου σπίτι...