Γιατί ρε Ρομπέρτο;

Άλλη μία όμορφη μέρα. Ευρωπαϊκή. Από αυτές που τα τελευταία χρόνια τείνουν να γίνουν συνήθεια. Από αυτές που πριν την εποχή του Βαλβέρδε ήταν συνήθως η εξαίρεση. Να εκτιμάμε λοιπόν αυτό που βλέπουμε, αυτό που έχουμε.

Άλλη μία όμορφη μέρα. Ευρωπαϊκή. Από αυτές που οι αντίπαλοι στην Ελλάδα ντύνονται με τα χρώματα των αντιπάλων του Ολυμπιακού και ονειρεύονται 5άρες και 7άρες. Και τελικά καταλήγουν στο να βλέπουν στη NOVA τα άλλα παιχνίδια, κλείνοντας τη ΝΕΡΙΤ που δείχνει τον Ολυμπιακό.

Άλλη μία όμορφη μέρα. Ευρωπαϊκή. Σαν αυτή που ξεκίνησε να είναι εκείνο το βροχερό βράδυ του Μαρτίου του 1999 στο ΟΑΚΑ. Και τελικά με βρήκε, παιδί, να κλαίω μετά τη λήξη του αγώνα σ' ένα κάθισμα της Θύρας 33. Γιατί να είσαι 13χρονο εκείνο το βράδυ στο ΟΑΚΑ ρε Ρομπέρτο;

ΥΓ: Παράσημο καριέρας για τον Ισπανό η κίνηση του Μπουφόν μετά το τέλος του αγώνα να σπεύσει να του δώσει συγχαρητήρια. Και τρανή απόδειξη ότι ο Ιταλός δεν έγινε σπουδαίος τερματοφύλακας μόνο λόγω ικανοτήτων, αλλά και χαρακτήρα.