Εύκολο το 'χεις βρε Κότσιρα;;

Λίγο περισσότερο από μία ώρα χρειάζεσαι για να πας από την πόλη της Ρόδου στη Λίνδο και να γυρίσεις πάλι πίσω. Ή να συνεχίσεις μέχρι το Πρασονήσι, το νοτιότερο μέρος του νησιού. Όσο δηλαδή χρειάστηκα σήμερα το πρωί από το λιμάνι του Πειραιά μέχρι το κέντρο της Αθήνας. Όπως και να το κάνουμε αυτή η πόλη έχει ένα μαγικό τρόπο να σε «καλοσωρίζει», θυμίζοντας σου πόσο υποβαθμισμένη είναι η ζωή σου σε αυτή!

Επέστρεψα λοιπόν μετά από …λίγο, αλλά επειδή δεν είμαι ο Κότσιρας να κάνω το μπαλκόνι μου νησί, να δω πως θα αντέξω Ιούλιο και Αύγουστο στην πρωτεύουσα… Υπομονή που λέει και ο αγαπημένος μου κόουτς!

Υπομονή και μια συμβουλή για εσάς που θα φύγετε: Όπου και να πάτε μην ανοίξετε τηλεόραση, μην σερφάρετε στο διαδίκτυο! Αφήστε το χρόνο να κυλήσει ήρεμα, χωρίς καμιά σκοτούρα… Το πολύ πολύ διαβάστε μια αθλητική εφημερίδα στη παραλία… Διακοπές είναι αυτές άλλωστε, κάτι πρέπει να διακόψεις!

Καλό καλοκαίρι λοιπόν σε όσους ετοιμάζονται σιγά σιγά… Καλό κουράγιο σε μένα και σε όσους επέστρεψαν…

ΥΓ: Έχασα τίποτα όσο έλειπα;;