Σάββατο 13 Σεπτεμβρίου 2014

Που να πάει η Σερβία μωρέ με τον Τεόντοσιτς Vol. II

Να πάει, λέω εγώ τώρα, εκεί που της στέρησαν οι διαιτητές πριν 4 χρόνια στην Τουρκία. Τότε που ο Τουντσερί, πριν σημειώσει το νικητήριο καλάθι για την Τουρκία (83-82), είχε πατήσει καθαρά τη γραμμή. Με έναν εκ των ρέφερι να έχει όλο το οπτικό πεδίο μπροστά του.

Με τέσσερα χρόνια λοιπόν καθυστέρηση θα διεξαχθεί αύριο τελικός Παγκοσμίου Κυπέλλου ανάμεσα στις Ηνωμένες Πολιτείες και τη Σερβία. Με τη δεύτερη να έχει στη σύνθεσή της αυτόν μωρέ, τον δεν κάνει για μεγάλα παιχνίδια. Αυτόν:




Ομολογώ ότι είχα επηρεασθεί με την κριτική που δεχόταν ο Μίλος από τους "ειδικούς", γι' αυτό και όταν έφυγε από τον Ολυμπιακό, δεν τον θεώρησα απώλεια. Εννοείται ότι είχε και έχει και αυτός τους δαίμονές του, όπως κάθε μεγάλος παίκτης.

Σκέψου όμως να ήταν Έλληνας και να είχε οδηγήσει την Εθνική μια ανάσα από τον τελικό του παγκόσμιου το 2010, ανάσα που την στέρησαν οι διαιτητές, και στον τελικό του 2014. Βέβαια θα μου πεις ότι οι "ειδικοί" είναι αυτοί που έδιωξαν από τη γαλανόλευκη τον... "Υπνάουσκας".

Δείτε λοιπόν σήμερα για δεύτερη σερί χρονιά να διεκδικεί μετάλλιο ο Καζλάουσκας. Και αύριο τον Μίλος να απολαμβάνει τη συμμετοχή στον τελικό με τους NBAers.

3 σχόλια:

kritikal είπε...

Και με ποιον στον πάγκο ήταν το τελευταίο μας μετάλλιο, είπαμε;;;

Red Duckling είπε...

Και όχι μόνο μετάλλιο. Γενικά το τελευταίο καλό πλασάρισμα γιατί έκτοτε δεν έχουμε κερδίσει νοκ-άουτ αγώνα!

chrisdiam είπε...

Όταν βλέπω ολυμπιακούς να κράζουν παίκτες σαν τον Μπουρούση και ειδικά σαν τον Τεόντοσιτσ, παίρνω ανάποδες. Γιατί είναι από τους λίγους παίκτες που τους ενοχλεί η αδικία και δεν τους νοιάζει απλά το συμβόλαιο και να πάνε σπίτι τους. Που όταν τους πετάνε μπουκάλι το πετάνε πίσω (βλέπε Τεόντοσιτσ στο κοτέτσι). Αλλά δυστυχώς μας έχει φάει αυτή η βαζελοπροπαγάνδα και έχουμε καταντήσει να βρίζουμε τα δικά μας παιδιά.